Αξιότιμοι συμπατριώτες! Αξιότιμοι μουσουλμάνοι!

Σήμερα μαζευτήκαμε στο τζαμί «Τεζεπίρ», στον οίκο του Αλλάχ λόγω της πένθιμης ημέρας. Τιμούμε την Τρίτη επέτειο της γενοκτονίας του Χοτζαλί, της τραγωδίας του Χοτζαλί.

Ο αζερμπαϊτζάνικος λαός κατά τη μακραίωνη ιστορία του είχε μεγάλες νίκες, ανέβηκε στα ύψη εμπλουτίζοντας τον παγκόσμιο πολιτισμό. Ο μουσουλμανικός κόσμος πρόσφερε ως δώρο στον παγκόσμιο πολιτισμό ένα τόσο ιερό βιβλίο όπως το Κοράνι. Ο αζερμπαϊτζάνικος λαός κατά τη μακραίωνη ιστορία του επίσης αντιμετώπιζε μεγάλες δυστυχίες, σε διάφορα στάδια συνέβαιναν οι τραγωδίες. Μια απ’ αυτές είναι η επίθεση των Αρμένιων εισβολέων που συνεχίζεται πάνω από έξι χρόνια, των κατακτητών κατά του λαού μας και η κατάτμηση των εδαφών μας, η απώλεια μερικών απ’ αυτά, ο θάνατος των πολιτών μας, η αιματοχυσία. Όμως η πιο φρικτή δυστυχία, η πιο βαριά πληγή για μας είναι η τραγωδία του Χοτζαλί.

Στην ιστορία κατ’ επανάληψη λάμβαναν χώρα τα γεγονότα της βαρβαρικής συμπεριφοράς ανθρώπου προς άλλον άνθρωπο. Σε πολλά μέρη του κόσμου λάμβανε χώρα η γενοκτονία. Η γενοκτονία που διέπραξαν οι Αρμένιοι κατακτητές, οι εισβολείς κατά του Αζερμπαϊτζάν είναι μια από τις πιο φρικτές. Οι γενοκτονίες που διαπράχθηκαν επί πολύ καιρό, μπορούμε να πούμε μέσα σε όλον τον 20^ο αιώνα, από τους Αρμένιους εισβολείς κατά του αζερμπαϊτζάνικου λαού, του έθνους προκάλεσαν σοβαρές πληγές στο λαό μας.   Οι πιο μεγάλες, πιο βαριές πληγές είναι η γενοκτονία του Χοτζαλί, ο πόλεμος που συνεχίζεται επί έξι χρόνια.

Τον πόλεμο ξεκίνησαν οι Αρμένιοι εισβολείς. Ο αζερμπαϊτζάνικος λαός υπερασπίζεται τα εδάφη του. Αναμφίβολα, στον πόλεμο χύνεται το αίμα, έχουμε θύματα, περνάμε μεγάλες δυσκολίες. Όμως η βαρβαρική στρατιωτική επιχείρηση που πραγματοποιήθηκε πριν τρία χρόνια από τους κατακτητές εναντίον στους κατοίκους του Χοτζαλί, στον ειρηνικό πληθυσμό, στις γυναίκες, στα παιδιά, στους γέρους, στους αρρώστους αποτελεί το πιο φρικτό στάδιο και την πιο βαριά, μαύρη σελίδα του εξάχρονου πολέμου.

Τα γεγονότα του Χοτζαλί απέδειξαν ότι οι Αρμένιοι όχι μόνο επιθύμησαν τα εδάφη μας, εισέβαλαν στα εδάφη μας αλλά ακολούθησαν και έναν τόσο βαρβαρικό δρόμο όπως η γενοκτονία του λαού μας. Αυτό εκδηλώθηκε ανοιχτά στα γεγονότα του Χοτζαλί. Εκείνη τη φρικτή νύχτα ο αζερμπαϊτζάνικος λαός υπέστη ένα φοβερό πλήγμα. Αυτή η πληγή μας ενοχλεί ακόμα - δεν έκλεισε, δεν πέρασε, θα μείνει για πάντα στις καρδιές μας. Όπως ήδη τόνισα η επίθεση κατά του ειρηνικού πληθυσμού τη νύχτα, η βαρβαρική καταστροφή επί τόπου, ο φόνος των παιδιών, των γυναικών, των γέρων, των αρρώστων, η πρόκληση σ’ αυτούς των βασανισμάτων με μια πρωτοφανή βαναυσότητα ακόμα μια φορά μαρτυρούν το βαρβαρισμό των εχθρών μας.

Η γενοκτονία του Χοτζαλί, η επίθεση, ο βαρβαρισμός των Αρμένιων κατά του λαού μας, η χρήση των πιο άτιμων μεθόδων μπήκε και θα μείνει στην ιστορία της ανθρωπότητας. Οι σκοτωμένοι εκείνη τη νύχτα, εκείνες τις μέρες οι πολίτες της χώρας είναι πολύτιμοι για το Αζερμπαϊτζάν, έδωσαν τις ζωές τους για την εδαφική ακεραιότητα της δημοκρατίας μας, έγιναν θύματα, σεχίντ στο δρόμο της μάχης του λαού μας για την εθνική ελευθερία. Ο τραγικός τους θάνατος αποτελεί την μαρτυρία του ηρωισμού, της αντοχής και της γενναιότητας του αζερμπαϊτζάνικου λαού.

Για την περίοδο του πολέμου που συνεχίζεται πάνω από έξι χρόνια είχαμε πολλά θύματα. Για ακόμη μια φορά θα τονίσω ότι οι σεχίντ του Χοτζαλί είναι οι πολίτες μας οι οποίοι επίσης σκοτώθηκαν για την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία, την ανεξαρτησία του Αζερμπαϊτζάν. Σήμερα μαζευτήκαμε εδώ για να τιμήσουμε τη μνήμη, να σκύψουμε το κεφάλι, να προσευχηθούμε γι’ αυτούς. Εκ μέρους όλους του αζερμπαϊτζάνικου λαού, του αζερμπαϊτζάνικου κράτους αυτή την πένθιμη ημέρα εκφράζω και πάλι τα συλλυπητήρια στο λαό μας λόγω αυτών των τραγικών γεγονότων. Εκφράζω τα συλλυπητήρια στις οικογένειες, στοςυ συγγενείς του σεχίντ που σκοτώθηκαν στο Χοτζαλί. Ας αναπαύσει ο Αλλάχ τις ψυχές όλων των σεχίντ. Ας δώσει ο Αλλάχ τη υπομονή στις οικογένειες των σεχίντ του Χοντζαλί. Ας δώσει ο Αλλάχ την υπομονή στο λαό μας. Ας δώσει ο Αλλάχ την υπομονή για να απαλλαγούμε απ’ όλες αυτές τις δυστυχίες, να εξασφαλίσουμε την πλήρη ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα του ανεξάρτητου Αζερμπαϊτζάν, να αποθανατίσουμε την ανεξαρτησία του Αζερμπαϊτζάν.

Η τραγωδία του Χοτζαλί είναι ο πόνος μας, η θλίψη μας, το πένθος μας. Ταυτόχρονα ο δρόμος της μάχης, ο δρόμος της εθνικής ελευθερίας τον οποίο ακολουθούσε ο αζερμπαϊτζάνικος λαός μέσα στους αιώνες είναι ο ένδοξος και επιτυχής δρόμος. Και στο παρελθόν στο δρόμο μας συναντούσαμε τις δυσκολίες. Οι δυσκολίες υπάρχουν και σήμερα. Όμως τίποτα δεν λύγισε και δεν θα λυγίσει τη βούληση του αζερμπαϊτζάνικου λαού. Απ' αυτά τα γεγονότα πρέπει να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι πρέπει να είμαστε πιο γενναίοι, πιο γεροί, πιο ενωμένοι. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όντας οι κυρίαρχοι της μοίρας μας πρέπει μόνοι μας να υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας, την ανεξαρτησία μας, ακολουθώντας το δρόμο που προνόησε ο Αλλάχ για μας, πρέπει να ανακαλύψουμε το δρόμο μας και να τον ακολουθούμε.

Γι’ αυτό σήμερα εμείς προσευχόμενοι για την ανάπαυση των ψυχών των σεχίντ μας την ίδια στιγμή πρέπει να κρατάμε το κεφάλι μας ψηλά. Όσο και να στεναχωριόμαστε πρέπει ταυτόχρονα να είμαστε αισιόδοξοι, πρέπει να κοιτάμε μπροστά, στο μέλλον με την ελπίδα, να ζούμε με την ελπίδα. Είμαι σίγουρος ότι ο αζερμπαϊτζάνικος λαός θα ξεπεράσει και αυτά τα δύσκολα στάδια. Οι δυσκολίες συνδέονται με τον πόλεμο, την κατοχή των εδαφών μας, τη δύσκολη κατάσταση των προσφύγων μας. Τώρα ο λαός μας ζει την μεταβατική περίοδο. Περνάμε την κοινωνική οικονομική κρίση. Στη ζωή των ανθρώπων υπάρχουν πολλές δυσκολίες. Όμως κατά τη διάρκεια των αιώνων στο δρόμο του λαού μας υπήρχαν παρόμοια δύσκολα στάδια, και τα ξεπερνούσε, γι’ αυτό ζούσε χιλιετίες και θα ζήσει και άλλες χιλιετίες.

Δεν πρέπει να χάνουμε την πίστη, δεν πρέπει να υποχωρούμε από τις πεποιθήσεις μας, από τον δρόμο που επιλέξαμε. Ο επιλεγμένος δρόμος μας είναι η ανεξαρτησία του Αζερμπαϊτζάν, η εθνική ελευθερία, η αιώνια ανεξαρτησία του Αζερμπαϊτζάν ως του ανεξάρτητου κράτους. Ο δρόμος τον οποίο ακολουθούμε είναι ο δρόμος της πιστότητας στις ηθικές μας αξίες, στις παραδόσεις, στη θρησκεία, στη γλώσσα, στην ιστορία. Όσο πιστοί θα είμαστε σ’ αυτά τόσο θα μπορέσουμε να συνειδητοποιήσουμε τις αιτίες της σημερινής δύσκολης κατάστασης, θα βοηθάμε ο ένας στον άλλον και θα μπορέσουμε να αντισταθούμε στους Αρμένιους εισβολείς. Και θα απελευθερώσουμε τα εδάφη μας και θα βγάλουμε το λαό μας, τη δημοκρατία μας απ’ αυτή την κατάσταση κρίσης.

Είμαι σίγουρος ότι ο δρόμος μας είναι ο ένδοξος δρόμος, ο σωστός δρόμος που εξασφαλίζει τα συμφέροντα του λαού μας. Θα συνεχίσουμε να τον ακολουθούμε. Το ανεξάρτητο αζερμπαϊτζάνικο κράτος είναι σίγουρο στην ενότητα του λαού μας, πιστεύει στην αντοχή του, και αυτή η ενότητά μας, η αντοχή, η υπομονή θα μας βγάλουν απ’ αυτή τη δύσκολη κατάσταση.

Και πάλι παρακαλώ τον Αλλάχ να αναπαύσει τις ψυχές των σεχίντ του Χοτζαλί. Και πάλι παρακαλώ τον Αλλάχ να αναπαύσει τις ψυχές όλων των σεχίντ. Θέλω και πάλι να σας διαβεβαιώσω ότι το αζερμπαϊτζάνικο κράτος θα υποστηρίζει τα δικαιώματα του λαού μας, θα υπερασπίζεται τη γη, τα εδάφη μας και θα απαλλάξει το αζερμαπαϊτζάνικο λαό απ’ αυτές τις δυστυχίες.

Μεταφράστηκε από την Έκδοση «Γκαϊντάρ Αλίγιεφ. Η ανεξαρτησία μας είναι αιώνια» (αγορεύσεις, ομιλίες, δηλώσεις, συνεντεύξεις, επιστολές, εκκλήσεις) – «Αζερνέσρ», Μπακού – 1998, τ. 3, σελ.215-217.