1^η και 2^η Ιανουαρίου

Πρωτοχρονιά

Ο Ιανουάριος (στα λατινικά Januarius) πήρε το όνομά του από το Ρωμαϊκό θεό Janus). Σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο είναι ο πρώτος μήνας. Το Γρηγοριανό ημερολόγιο υιοθετήθηκε το 1582. Στη Ρωσία με το διάταγμα του Πέτρου I άρχισαν να χρησιμοποιούν το Ιουλιανό ημερολόγιο. Σύμφωνα μ’ αυτό το διάταγμα η 1^η Ιανουαρίου. ημέρα της γέννησης του Χριστού, υιοθετήθηκε ως αρχή του χρόνου και ο  XVIII αιώνας άρχισε με την 1^η Ιανουαρίου του 1701.

Το 1918 με το διάταγμα του επικεφαλής της κυβέρνησης της Σοβιετικής Ρωσίας του Β.Ι.Λένιν υιοθετήθηκε το Γρηογοριανό ημερολόγιο. Έτσι αν ο καινούριος χρόνος πριν άρχιζε από τις 13 Ιανουαρίου τώρα η διαφορά εξαλείφθηκε και ο Καινούριος Χρόνος άρχισε να μετράει από την 1^η Ιανουαρίου που θεωρείται και αργία.

Στη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν ισχύει αυτό το ημερολόγιο και η 1^η Ιανουαρίου είναι αργία.

Από το 2006 η 1^η και η 2^η Ιανουαρίου θεωρούνται γιορτές και συνεπώς είναι αργίες, μη εργάσιμες μέρες.

Σημείωση: Από το 2006 ισχύει ο κανόνας σύμφωνα με τον οποίο αν η γιορτή συμπίπτει με την αργία η επόμενη μέρα θεωρείται μη εργάσιμη.

20 Ιανουαρίου

Ημέρα εθνικής θλίψης

20 Ιανουαρίου καταχωρήθηκε στην ιστορία του Αζερμπαϊτζάνικου λαού ως μια από τις πιο αιματηρές τραγωδίες. Η τρομοκρατική ενέργεια που πραγματοποιήθηκε εκείνη την ημέρα από το στρατιωτικό μηχανισμό της πρώην Σοβιετικής Ένωσης κατά του αζερμπαϊτζάνικου λαού με μαύρη σελίδα θα μπει στην ιστορία της ανθρωπότητας ως ένα από τα βαρύτατα εγκλήματα κατά του ανθρωπισμού.  Το μακελειό με το λαό που σηκώθηκε να πολεμήσει για την εθνική απελευθέρωση, την εδαφική ακεραιότητα της χώρας του, οι φόνοι και οι τραυματισμοί τωων εκατοντάδων αθώων ανθρώπων λόγω της μαζικής τρομοκρατίας πριν το γκρέμισμα του σοβιετικού καθεστώτος ακόμη μια φορά απέδειξε στον κόσμο την εγκληματική του ουσία.

Η είσοδος στο Μπακού των ειδικών δυνάμεων και των εσωτερικών στρατευμάτων του Σοβιετικού Στρατού συνοδευόταν από εξαιρετική βαναυσότητα και απίστευτες θηριωδίες. Τότε το Αζερμπαϊτζάν υπέστη επίσης τις επιθέσεις της γειτονικής Αρμενίας. Υπό αυτές τις συνθήκες η σοβιετικοί επικεφαλής του κράτους όχι μόνο δεν έλαβα τα αποφασιστικά μέτρα για την αποφυγή της σύγκρουσης αλλά αντίθετα στα στρατεύματα που εισήχθηκαν στο Αζερμπαϊτζάν υπήρχαν οι Αρμένιοι στρατιώτες και αξιωματικοί που κινητοποιήθηκαν από το Στάβροπολ, Κρασνοντάρ και Ροστόβ, οι Αρμένιοι που υπηρετούσαν στο Σοβιετικό στρατό ακόμα και φοιτητές στρατιωτικών σχολών.

Τα στρατιωτικά αποσπάσματα που εισήχθησαν στο Μπακού σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες αριθμούσε μέχρι 60 χιλιάδες άνθρώπους που πέρασαν μια δυνατή ψυχολογική προετοιμασία (σύμφωνα με τις εκθέσεις των ανεξάρτητων στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων  του οργανισμού «Ασπίδα»): Σας εισήγαγαν στο Μπακού για να υπερασπιστείτε τους Ρώσους που εξοντώνονται βάναυσα από τον τοπικό πληθυσμό; οι εξτρεμιστές στις ταράτσες των σπιτιών γύρω από το στρατώνα Σαλιάνσκι (περιοχή τοποθεσίας της κύριας στρατιωτικής φρουράς στο Μπακού) τοποθέτησαν τους ελεύθερους σκοπευτές, μόνο σ’αυτή τη περιοχή υπάρχουν 110 σημεία πυρός, τα κτίρια, τα διαμερίσματα είναι γεμάτα οπλισμένους ανθρώπους από το λαϊκό μέτωπο του Αζερμπαϊτζάν, οι οποίοι θα σας πυροβολήσουν από το πολυβόλο.

  Η κυβέρνηση της σοβιετικής αυτοκρατορίας με τον επικεφαλής Μιχαήλ Γκορμπατσιόβ με μεγάλη τέχνη εκμεταλλεύτηκε  στο Μπακού «το ρωσικό και αρμενικό χάρτη». Δήθεν τα στρατεύματα εισήχθηκαν στο Μπακού για να υπερασπιστούν αυτούς, τις οικογένειες των στρατιωτικών, να αποτρέψουν τη βίαιη αρπαγή της εξουσίας από τους «εθνικιστές – εξτρεμιστές». Στην ουσία ήταν υποκρισία, αναίσχυντο ψέμα. Διότι ακόμα κι αν «τα επιχειρήματα» της σοβιετικής κυβέρνησης έμοιαζαν με την αλήθεια δεν ήταν ανάγκη να σταλεί στο Μπακού ο οπλισμένος μέχρι τα δόντια στρατος.  Επειδή εκείνο το καιρό εδώ βρίσκονταν 11,5 χιλιάδες στρατιώτες εσωτερικού στρατού πολλαπλά στρατιωτικά τμήματα της φρουράς του Μπακού υπό την εξουσία του Υπουργείου Αμύνης, οι δυνάμεις αντιαεροπορικής άμυνας. Η διοίκηση του 4^ου στρατού επίσης βρισκόταν στο Μπακού.

Παρόλα αυτά στις 19 Ιανουαρίου 1990 ο Μιχαήλ Γκορμπατσιόβ παραβιάζοντας το άρθρο 119 του Συντάγματος της ΕΣΣΔ και το άρθρο 71 του Συντάγματος της Αζερμπαϊτζάνικης ΣΣΔ υπέγραψε το Διάταγμα περί κήρυξης στο Μπακού της κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Όμως στις 19 Ιανουαρίου στις 19:27 η ομάδα «Άλφα» η Επιτροπή της Κρατικής Ασφάλειας της ΕΣΣΔ ανατίναξε τη μονάδα ισχύος της αζερμπαϊτζάνικης τηλεόρασης, η μετάδοση των τηλεοπτικών προγραμμάτων στη δημοκρατία διακόπηκε. Τη νύχτα ο στρατός μπήκε στην πόλη που δεν πληροφορήθηκε για την κήρυξη της κατάστασης έκτακτης ανάγκης και εξόντωσε το λαό. Πριν τεθεί σε ισχύ το Διάταγμα του Γκορμπατσιόβ δηλαδή πριν τα μεσάνυχτα της 20^ης Ιανουαρίου ήδη σκοτώθηκαν 9 άτομα. Και η είδηση για την κήρυξη στο Μπακού της κατάστασης έκτακτης ανάγκης μαθεύτηκε από τον πληθυσμό μόνο στις 20 Ιανουαρίου στις 7 το πρωί μέσω της ραδιοφωνικής μετάδοσης της δημοκρατίας. Μέχρι τότε ο αριθμός των σκοτωμένων έφτασε 100 άτομα. Ενώ οι αντιπρόσωποι υψηλού επιπέδου του Γκορμπατσιόβ που έχουν σταλεί στο Αζερμπαϊτζάν θρασύτατα δήλωναν ότι στο Μαπκού δεν θα κηρυχτεί η κατάσταση έκτακτου ανάγκης. Αυτή είναι η ευτελής εικόνα της κυβέρνησης της σοβιετικής αυτοκρατορίας με επικεφαλής Μιχαήλ Γκορμπατσιόβ τα χέρια του οποίου είναι λερωμένα με αίμα πολλών εκατοντάδων ανθρώπων ενώ ο ίδιος αργότερα τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης (?!)...

26 Φεβρουαρίου 

Ημέρα της γενοκτονίας στο Χοντζάλι και του εθνικού πένθους

Τη νύχτα από τις 25 στις 26 Φεβρουαρίου οι αρμενικοί ένοπλοι σχηματισμοί με την υποστήριξη των βαρέων οχημάτων και της συγκρότησης του 366^ου του μηχανοκίνητου τάγματος της πρώην ΕΣΣΔ στρατοπεδευμένου στην πόλη Χανκένντι κατέλαβαν την πόλη Χοτζάλι.  

Την επίθεση της πόλης προηγήθηκαν η μαζική πυροβόληση από τα πυροβολικά, βαρέα πολεμικά μηχανήματα που άρχισε το βράδυ της 25^ης Φεβρουαρίου. Ύστερα η πόλη άρχισε να καίγεται και στις 5 το πρωί της 26^ης Φεβρουαρίου η φωτιά εξαπλώθηκε σχεδόν όλη την πόλη. Ο πληθυσμός που έμεινε στην πόλη, περίπου 2500 άνθρωποι, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τα σπίτια του με μόνη ελπίδα να καταφέρει να περάσει προς την κατεύθυνση της πόλης Αγκντάμ, του περιφερειακού κέντρου που αποτελεί το πλησιέστερο σημείο που κατοικείται κυρίως από Αζερμπαϊτζάνους.

Όμως αυτές οι προθέσεις δεν ήταν γραφτό να πραγματοποιηθούν. Οι Αρμενικοί ένοπλοι σχηματισμοί με την υποστήριξη της μαχητικής δύναμης του μηχανοκίνητου τάγματος που κατέστρεψαν την πόλη Χοντζάλι εξόντωσαν με ιδιαίτερη βαναυσότητα τον ειρηνικό πληθυσμό. Ως αποτέλεσμα σκοτώθηκαν 613 άνθρωποι από τους οποίους 63 παιδιά, 106 γυναίκες , 70 – ηλικιωμένοι.

8 Μαρτίου








 

Διεθνής ημέρα της Γυναίκας

Η 8^η Μαρτίου είναι η διεθνής ημέρα της αλληλεγγύης των γυναικών στη μάχη τους για την οικονομική, πολιτική και κοινωνική ισότητα. Η απόφαση για τον εορτασμό της Διεθνούς ημέρας της Γυναίκας λήφθηκε κατόπιν πρότασης της Κλάρα Τσέτκιν στο 2^ο διεθνές συνέδριο των σοσιαλιστριών γυναικών το 1910 στην Κοπεγχάγη.  Για πρώτη φορά εορτάστηκε το 1911 στη Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία και Δανία. Αυτή η μέρα εορταζόταν στη Ρωσία από το 1913, στο Αζερμπαϊτζάν – από το 1917. Πριν το 1914 η γιορτή αυτή εορταζόταν σε διαφορετικές μέρες. Η διεξαγωγή της Διεθνούς ημέρας της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου έγινε παράδοση μετά που οι γυναίκες της Αυστρίας, της Ουγγαρίας, της Ρωσίας και των ΗΠΑ συμφώνησαν να θεωρούν αυτή την ημέρα εορτάσιμη.

Από τότε σε όλες τις χώρες η 8^η Μαρτίου εορτάζεται και ως ημέρα αλληλεγγύης στην πάλη για την ειρήνη. Το 1965 στην Αζερμπαϊτζάνικη ΣΣΔ η 8^η μαρτίου κηρύχτηκε μη εργάσιμη εορτινή ημέρα. Μετά την απόκτηση από το Αζερμπαϊτζάν της ανεξαρτησίας η 8^η Μαρτίου διατήρησε την εορτινή της ιδιότητα.  

Σημείωση: Από το 2006 ισχύει ο κανόνας σύμφωνα με τον οποίο αν η εορτινή ημέρα συμπίπτει με την αργία η επόμενη μέρα θεωρείται μη εργάσιμη. 

21 Μαρτίου 

Εορτή Νοβρούζ

Το Νοβρούζ εορτάζεται με αφορμή την έλευση της άνοιξης και σηματοδοτεί την αντάμωση του νέου έτους. Η πρώτη μέρα της άνοιξης στο ημερολόγιο σημαίνει τον ετήσιο κύκλο ήλιου.

Η εορτή Νοβρούζ έχει τις ιστορικές τις ρίζες στην αρχαιότητα, στους καιρούς του προφήτη Ζαρντούστ, η εορτή είναι περίπου 3700-5000 χρονών.

Στην αρχαία Βαβυλώνα αυτή η εορτή εορταζόταν την 21^η του Νισάν (Μάρτιος, Απρίλιος) και διαρκούσε 12 ημέρες. Η κάθε από αυτές τις 12 ημέρες είχε τις δικές της τελετουργίες και τις δικές τις διασκεδάσεις. Στο πρώτο γραπτό μνημείο σημειώνεται ότι η εορτή Νοβρούζ εμφανίστηκε το 505 π.χ.

Ο ισλαμισμός έφερε στο Νοβρούζ μια θρησκευτική απόχρωση. Όμως οι μεγάλοι διαφωτιστές Φιρνούσι, Ρουντάκι, Αβιτσέννα, Νιζάμι, Σαάντι, Χαφίζι δήλωναν με επιχειρήματα ότι η εορτή Νοβρούζ εμφανίστηκε πολύ νωρίτερα από τον ισλαμισμό. Από τα έργα αφιερωμένα στο Νοβρούζ μπορούμε να αναφέρουμε «Σιγιασετνάμε του Νιζάμι, «Νοβρουζνάμε» του Ομάρ Χαγιάμ.

Το Αζερμπαϊτζάν, η χώρα της φωτιάς, έχει πλούσιες παραδόσεις συνδεδεμένες με τη λατρεία της φωτιάς, και το Νοβρούζ σ’ αυτά τα λατρευτικά συμφραζόμενα αποτελεί σύμβολο καθαρισμού από το ασέλγημα.

Η ακμή του Νοβρούζ έρχεται όταν ο παλιός χρόνος αφήνει τις εξουσίες στον καινούριο. Σύμφωνα με την παλιά παράδοση εκείνη τη στιγμή στην τιμή του Νοβρούζ πυροβολούν από τα κανόνια και όπλα. Ακόμα τον XIX αιώνα το περιέγραφε ο Ν. Ντουμπρόβιν: «Στο Αζερμπαϊτζάν την έλευση της άνοιξης ανήγγειλαν οι πυροβολισμοί στις πόλεις και στους οικισμούς». Ο Αντάμ Ολεάριος που συμμετείχε στους εορτασμούς του Νοβρούζ στο Αζερμπαϊτζάν έγραψε: «Ο αστρολόγος υπολογίζοντας με την αστρονομική συσκευή και την κλεψύδρα το ύψος του ήλιου τη στιγμή της ένωσης της ημέρας και της νύχτας (ησιμερία) ανακοίνωσε: «Νέος χρόνος ήρθε». Και εκείνη τη στιγμή ακούστηκαν οι κανονιές, από τους αστικούς πύργους και τους τοίχους των κάστρων ακούστηκε η μουσική. Έτσι άρχισε η εορτή της άνοιξης» (1637).

Το Νοβρούζ είναι μια εύθυμη και αγαπημενή εορτή. Το Νοβρούζ είναι η εορτή που συσσώρευσε τις παραδοσιακές αξίες του αζερμπαϊτζάνικου λαού.

Σημείωση: Από το 2006 ισχύει ο κανόνας σύμφωνα με τον οποίο αν η εορτινή ημέρα συμπίπτει με την αργία η επόμενη μέρα θεωρείται μη εργάσιμη.

31 Μαρτίου
 

Ημέρα της γενοκτονίας των Αζερμπαϊτζάνων

Ημέρα της γενοκτονίας των Αζερμπαϊτζάνων εορτάζεται κάθε έτος στις 31 Μαρτίου. отмечается ежегодно 31 Μαρτίου. Το Μάρτιο – Απρίλιο του 1918 οι Αρμένιοι στο Μπακού, Σαμάχι, Γκούμπα, Μουγκάνι και Λιανκιαράν σκότωσαν πάνω από 30 χιλιάδες Αζερμπαϊτζάνους, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι διώχτηκαν από τα εδάφη τους. Μόνο στο Μπακού με ιδιαίτερη βαναυσότητα σκοτώθηκαν περίπου 10 χιλιάδες Αζερμπαϊτζάνοι, στο Σαμάχι καταστράφηκαν 58 οικισμοί, σκοτώθηκαν 7 χιλιάδες άνθρωποι (1653 γυναίκες, 965 παιδιά). Στο έδαφος του Γκούμπα κατεδαφίστηκαν 122 οικισμοί, στο ορεινό μέρος του Καραμπάχ – 150, στο Ζανγκεζούρ – 115, στην Ιρεβάνσκαγια επαρχία – 211, στην Κάρσκαγια περιφέρεια – 92 οικισμοί; ο πληθυσμός ανεξαρτήτως ηλικίας και φύλλου έγινε θύμα γενοκτονίας. Σε πολλαπλές ομιλίες των Αζερμπαϊτζάνων του Ιρεβάν (εφημερίδα «Ασχανταβόρ» («Εργαζόμενος»), 2 Νοεμβρίου 1919) αναφερόταν ότι σ’ αυτήν την ιστορική πόλη των Αζερμπαϊτζάνων και στα προάστιά της σε σύντομο χρονικό διάστημα καταστράφηκαν 88 οικισμοί, κάηκαν 1920 σπίτια, σκοτώθηκαν 131 970 άνθρωποι. Στις 26 Μαρτίου 1998 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν Γ. Αλίγιεβ  εξέδωσε το ειδικό διάταγμα σύμφωνα με το οποίο η 31^η Μαρτίου κηρύχτηκε ημέρα μνήμης – Ημέρα γενοκτονίας των Αζερμπαϊτζάνων.

9 Μαίου

Ημέρα νίκης κατάτου φασισμού

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος (1939-1945) έμεινε στην ιστορία ως εποχή φρικτών, τραγικών συμφορών για την ανθρωπότητα.

Στα χρόνια του πολέμου (1941-1945) ο αζερμπαϊτζάνικος λαός έδειξε υποδείγματα μεγάλου ηρωισμού και τόλμης  όσο στο μέτωπο τόσο και στα μετόπισθεν. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα στη δημοκρατία σχηματίστηκαν 87 σώματα εξολόθρευσης, 1124 τάγματα αυτοάμυνας. Τα 1941-1945 πάνω από 600 χιλιάδες θαρραλέοι υιοί και κόρες του Αζερμπαϊτζάν πήγαν στο μέτωπο. Οι μεραρχίες του Αζερμπαϊτζάν πέρασαν ένδοξη μαχητική πορεία από τον Καύκασο έως το Βερολίνο. Περίπου 130 συμπατριώτες μας τιμήθηκαν με τίτλο Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης, 30 βραβεύτηκαν με παράσημο «Δόξα». 170 χιλιάδες στρατιώτες και αξιωματικοί του Αζερμπαϊτζάν βραβεύτηκαν με διάφορα παράσημα και μετάλλια της ΕΣΣΔ. Δύο φορές Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης ο Ισραφίλ Μαμέντοβ, οι Ήρωες της Σοβιετικής Ένωσης Ρουσλάν Βεζίροβ, Αντίλ Γκουλίεβ, Ζίγια Μπουνντιάνοβ, Γκεράι Ασάντοβ, Μέλικ Μαγκερράμοβ, Μέχτι Γκουσεινζάντε, οι στρατηγοί Μαχμούντ Αμπίλοβ, Ακίμ Αμπμπάσοβ, Ταρλάν Αλιγιαρμπέκοβ, Γκαντζιμπαλά Ζεινάλοβ και πολλοί άλλοι με τον ηρωισμό τους έγραψαν νέες σελίδες στην ιστορία του λαού μας.

Στη Δημοκρατία πραγματοποιήθηκαν μεγάλες εργασίες με σκοπό την μετατροπή της οικονομίας για την εξυπηρέτησης του μετώπου. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα το Μπακού μεταμορφώθηκε σε οπλοστάσιο για τον στρατό. Παρ’ όλες τις μεγάλες δυσκολίες οι δικοί μας εργάτες πετρελαίου δείχνοντας την τόλμη και τον ηρωισμό εξασφάλιζαν το μέτωπο και τη βιομηχανία με τα καύσιμα.

Υπό την καθοδήγηση του ακαδημαϊκού Γιουσίφ Μαμενταλίεβ δημιουργήθηκε μια νέα τεχνολογία για την παραγωγή της αεροπορικής βενζίνης. Χάρη στη αφίλαυτη εργασία των δικών μας εργατών πετρελαίου στην ιστορία του Αζερμπαϊτζάν σημειώθηκε ο ύψιστος δείκτης της παραγωγής πετρελαίου – 23,5 εκατομμύρια τόνοι «μαύρου χρυσού» που αποτέλεσε 71,4% της συνολικής παραγωγής πετρελαίου στην ΕΣΣΔ. Γενικά για τα χρόνια του πολέμου οι εργάτες πετρελαίου έδωσαν στη χώρα 75 εκατομμύρια τόνους πετρέλαιο, 22 εκατομμύρια τόνους βενζίνη και άλλα προϊόντα πετρελαίου. Μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι το πετρέλαιο του Μπακού έγινε ένας από τους κυριότερους παράγοντες στη νίκη του φασισμού. Φτάνει να αναφέρουμε ότι το κάθε τέταρτο από τα πέντε αεροπλάνα, πέντε τανκ, πέντε αυτοκίνητα δούλευε με τη βενζίνη του Μπακού. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έδειξε ένα μαζικό ηρωισμό και αυταπάρνηση του αζερμπαϊτζάνικου λαού.  

Σημείωση: Από το 2006 ισχύει ο κανόνας σύμφωνα με τον οποίο αν η εορτινή ημέρα συμπίπτει με την αργία η επόμενη μέρα θεωρείται μη εργάσιμη.

28 Μαίου

Ημέρα της Δημοκρατίας

Ο 20^ος αιώνας μπήκε στην ιστορία όχι μόνο ως αιώνας της επιστήμης και τεχνολογίας αλλά και ως αιώνας της εθνικής αναγένησης, της διάλυσης των αποικιακών αυτοκρατοριών, του σχηματισμού των εθνικών κρατών.  

Ως αποτέλεσμα της επανάστασης του Φεβρουαρίου του 1917 στη Ρωσία έπεσε η τσαρική απολυταρχία. Στη χώρα διαδόθηκε το εθνικό κίνημα των λαών που επί τόσα χρόνια καταπιέζονταν από τον τσάρο. Στις 28 Μαίου 1918 ιδρύθηκε η Αζερμπαϊτζάνικη Δημοκρατική Δημοκρατία (1918-1920), το πρώτο σοβιετικό δημοκρατικό κράτος στην ισλαμική Ανατολή. Έμεινε στην ιστορική μνήμη του έθνους ως εμπειρία της αζερμπαϊτζάνικης κρατικής οργάνωσης.

Από το 1990 η Ημέρα της Δημοκρατίας, ημέρα αποκατάστασης της κρατικής ανεξαρτησίας, εορτάζεται ως εθνική γιορτή.

Σημείωση: Από το 2006 ισχύει ο κανόνας σύμφωνα με τον οποίο αν η εορτινή ημέρα συμπίπτει με την αργία η επόμενη μέρα θεωρείται μη εργάσιμη.

15 Ιουνίου

Ημέρα εθνικής λύτρωσης του αζερμπαϊτζάνικου λαού

Τον Οκτώβριο 1991 το Αζερμπαϊτζάν απέκτησε την ανεξαρτησία. Όμως τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας σημειώθηκαν με κενό της πολιτικής εξουσίας και ολική κρίση των βάσεων του κράτους, όλων των θεσμών του, συμπεριλαμβανομένου του στρατού και των οργάνων δημόσιας ασφάλειας. Η κατάσταση χειροτέρευε λόγω της επίθεσης αλυτρωτισμού της Αρμενίας. Το καλοκαίρι 1933 στο Αζερμπαϊτζάν δημιουργήθηκε η πραγματική απειλή του εμφύλιου πολέμου. Σ’ αυτή τη δύσκολη για την πατρίδα εποχή ο Γκαϊντάρ Αλίγιεφ επέστρεψε στην εξουσία. Στις 15 Ιουνίου 1993 ο Γκαϊντάρ Αλίγιεφ εκλέγη Πρόεδρος του Ανώτατου Συμβουλίου της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν. Συνεπώς η 15^η Ιουνίου μπήκε στην ιστορία μας ως Ημέρα εθνικής λύτρωσης. Τον Ιούνιο 1997 το Μιλλί Μεντζλίς με τη συμφωνία με την γνώμη του κοινού ανακοίνωσε αυτή την ημέρα εορτάσιμη. 

Σημείωση: Από το 2006 ισχύει ο κανόνας σύμφωνα με τον οποίο αν η εορτινή ημέρα συμπίπτει με την αργία η επόμενη μέρα θεωρείται μη εργάσιμη.

26 Ιουνίου

Ημέρα ένοπλων δυνάμεων της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν

9 Οκτωβρίου 1991 το Ανώτατο Συμβούλιο της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν ψήφισε το νόμο περί δημιουργίας του Στρατού.  

Σύμφωνα με το Διάταγμα του Προέδρου του Αζερμπαϊτζάν από τις 22 Μαίου 1998 η 26η Ιουνίου ανακοινώθηκε Ημέρα Ένοπλων Δυνάμεων.

Σημείωση: Από το 2006 ισχύει ο κανόνας σύμφωνα με τον οποίο αν η εορτινή ημέρα συμπίπτει με την αργία η επόμενη μέρα θεωρείται μη εργάσιμη.

18 Οκτωβρίου

Ημέρα κρατικής ανεξαρτησίας

30 Αυγούστου 1991 στην έκτακτη συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν ψηφίστηκε η Διακήρυξη περί κρατικής ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν. Στην ιστορική συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν  στις 18 Οκτωβρίου 1991 ψηφίστηκε ομόφωνα η Συνταγματική Πράξη «Περί κρατικής ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν».

Στις 29 Δεκεμβρίου 1991 στη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν έγιναν η πανλαϊκή ψηφοφορία. Στα δελτία του δημοψηφίσματος υπήρχε μόνο ένα ερώτημα: «Είστε υπέρ της Συνταγματικής Πράξης «Περί κρατικής ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν;»

Ο Αζερμπαϊτζάνικος λαός ψήφισε υπέρ της κρατικής ανεξαρτησίας.

Το Μάιο 1992 το Μιλλί Μεντζλίς (Βουλή) ενέκρινε τον Κρατικό Ύμνο της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν (μουσική του Ουζείρ Γκαντζιμπέκοβ, λόγια του Αχμέντ Ντζαβάντ) και μετά από λίγο καιρό την κρατική σημαία, το κρατικό έμβλημα με την απεικόνιση του οκτάκτινου άστρου με τις γλώσσες της φωτιάς.

9 Νοεμβρίου

Ημέρα της κρατικής σημαίας της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν

Η κρατική σημαία του Αζερμπαϊτζάν για πρώτη φορά ψηφίστηκε ως εθνική σημαία με την απόφαση της Αζερμπαϊτζάνικης Δημοκρατικής Δημοκρατίας από τις 9 Νοεμβρίου 1918 και αποτελούσε το κρατικό σύμβολο έως τον Απρίλιο 1920. Τη σοβιετική περίοδο της ιστορίας μας αντικαταστάθηκε με τη σημαία της Αζερμπαϊτζάνικης Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας.

Επίσημα αυτή η σημαία υψώθηκε στο έδαφος του Αζερμπαϊτζάν πάνω από το κτίριο του Ανώτατου Συμβουλίου του Ναχτσιβάν σύμφωνα με την απόφαση του Ανώτατου Μεντζλίς της Αυτόνομης Δημοκρατίας του Ναχτσιβάν από τις 19 Ιανουαρίου 1990. Αν και μετά από οκτώ μέρες αυτή η απόφαση ακυρώθηκε από το Ανώτατο Συμβούλιο της Αζερμπαϊτζάνικης ΣΣΔ στη συνεδρίαση του Ανώτατου Μεντζλίς της Αυτόνομης Δημοκρατίας του Ναχτσιβάν  που διεξήχθη στις 17 Νοεμβρίου 1990 με την προεδρεία του πανεθνικού ηγέτη Γκαϊντάρ Αλίγιεφ η σημαία της Αζερμπαϊτζάνικης Δημοκρατικής Δημοκρατίας εγκρίθηκε ως κρατική σημαία της της Αυτόνομης Δημοκρατίας του Ναχτσιβάν. Το Ανώτατο Συμβούλιο της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν έχοντας ψηφίσει στις 5 Φεβρουαρίου 1991 κατόπιν απαίτησης του κοινού το Νόμο περί Κρατικής Σημαίας απέδωσε στη τρίχρωμη σημαία την ιδιότητα της κρατικής σημαίας της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν.

Η Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν που αποκατέστησε στις 18 Οκτωβρίου 1991 με την αντίστοιχη Συνταγματική Πράξη την κρατική της ανεξαρτησία και κηρύσσοντας τον εαυτό της διάδοχο της Αζερμπαϊτζάνικης Δημοκρατικής Δημοκρατίας αποδέχτηκε τα κρατικά της σύμβολα συμπεριλαμβανομένης της κρατικής σημαίας.

Σημείωση: Από το 2006 ισχύει ο κανόνας σύμφωνα με τον οποίο αν η εορτινή ημέρα συμπίπτει με την αργία η επόμενη μέρα θεωρείται μη εργάσιμη.

12 Νοεμβρίου

Ημέρα Συντάγματος

Το Σύνταγμα της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν που ψηφίστηκε το 1995 έγινε το τέταρτο σύνταγμα του αζερμπαϊτζάνικου κράτους εμφανίζοντας την ιστορική της αλλαγή. Η ιστορία της συνταγματικής οικοδόμησης της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν έλαβε χώρα κυρίως την περίοδο που το Αζερμπαϊτζάν αποτελούσε μέρος της ΕΣΣΔ.

Το πρώτο Σύνταγμα του Αζερμπαϊτζάν ψηφίστηκε στις 19 Μαίου 1921 στο 1^ο  Παναζερμπαϊτζάνικο Συνέδριο των Σοβιέτ. Η καινούρια έκδοση του Συντάγματος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν που αντιστοιχούσε στο Σύνταγμα της ΕΣΣΔ του 1924 ψηφίστηκε στο 4^ο Παναζερμπαϊτζάνικο Συνέδριο των Σοβιέτ στις 14 Μαρτίου 1925. Στις 21 Απριλίου 1978  ψηφίστηκε το Νέο Σύνταγμα της Αζερμπαϊτζάνικης ΣΣΔ που εξέφρασε τα δεδομένα του νέου σταδίου της ιστορίας της χώρας. Με την απόκτηση της ανεξαρτησίας προέκυψε η ανάγκη της προετοιμασίας του νέου Συντάγματος. Μ’ αυτό το σκοπό συγκροτήθηκε μια ειδική επιτροπή υπό την καθοδήγηση του Προέδρου Γκαϊντάρ Αλίγιεφ. Το Σύνταγμα ψηφίστηκε σύμφωνα με τη βούληση του λαού στο δημοψήφισμα στις 12 Νοεμβρίου 1995.

Το Σύνταγμα του 1995 έθεσε θεμέλια της κρατικής οικοδόμησης της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν. Το κείμενο του Συντάγματος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν αποτελείται από 5 τμήματα, 12 κεφάλαια και 158 άρθρα.  

17 Νοεμβρίου

Ημέρα εθνικής αναγένησης

Τις πρώτες μέρες του 1988 ξεκίνησε η ανοιχτή επίθεση της Αρμενίας κατά του Αζερμπαϊτζάν. Εκμεταλλευόμενη την ανοχή των επικεφαλής της Σοβιετικής Ένωσης  η κυβέρνηση της Αρμενίας ουσιαστικά έδωσαν έγκριση για το διωγμό των 200 χιλιάδων Αζερμπαϊτζάνους από τον τόπο μόνιμης διαμονής τους.

Στις 17 Νοεμβρίου 1988 στην κύρια πλατεία του Μπακού, πλατεία  Αζαντλίγκ, άρχισε η απρόθεσμη διαδήλωση κοινού του Αζερμπαϊτζάν σε ένδειξη διαμαρτυρίας σχετικά με τις πράξεις των επικεφαλής της Αρμενίας και του Κρεμλίνου.

Από το 1992 ημέρα της 17^ης Νοεμβρίου εορτάζεται ως Ημέρα Εθνικής Αναγέννησης.

31 Δεκεμβρίο

Ημέρα αλληλεγύης των Αζερμπαϊτζάνω

Στις 31 Δεκεμβρίου ετησίως εορτάζεται  Ημέρα Εθνικής Αλληλεγγύης των Αζερμπαϊτζάνων. Δεκάδες εκατομμύρια Αζερμπαϊτζάνοι μένουν σ’ όλον τον κόσμο: Στο Ιράν (Νότιο Αζερμπαϊτζάν), στην Τουρκία, στη Γερμανία, στη Γαλλία, στη Μεγάλη Βρετανία, στις ΗΠΑ, στις χώρες της Εγγύς Ανατολής. Η μεγαλύτερη αζερμπαϊτζάνικη διασπορά βρίσκεται στη Ρωσία – 1,5-2 εκατομμύρια άνθρωποι.

Με την ίδρυση της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν άλλαξε η κοινωνική ιδιότητα της διασποράς η οποία ενεργοποίησε τις πολλαπλές της δραστηριότητες για το καλό του αζερμπαϊτζάνικου λαού. Το 1993 με το Διάταγμα του Προέδρου η 31^η Δεκεμβρίου κηρύχτηκε Ημέρα εθνικής αλληλεγγύης των Αζερμπαϊτζάνων.

Σημείωση: Από το 2006 ισχύει ο κανόνας σύμφωνα με τον οποίο αν η εορτινή ημέρα συμπίπτει με την αργία η επόμενη μέρα θεωρείται μη εργάσιμη.

Εορτή Γκουρμπάν

Η θρησκευτική εορτή θυσίας, Εορτή Γκουρμπάν εορτάζεται ετησίως σε όλον τον μουσουλμανικό κόσμο. Η θρησκευτική τελετουργία της θυσίας είναι πολύ προγενέστερη του ισλαμισμού.

Μετά το δεύτερο χρόνο της χίτζρας, της διέλευσης του προφήτη Μωάμεθ από τη Μέκκα στη Μεδίνα, στον ισλαμικό κόσμο γεννήθηκαν οι καινούριες σημασίες της τελετουργίας της θυσίας, όπως η παροχή βοήθειας στους φτωχούς και αμοίρους, η αγαθοεργία για την εκπλήρωση των επιθυμιών.   Η θρησκευτική τελετουργία της θυσίας εμφανίστηκε μετά την περίπτωση με τον προφήτη Ιμπραήμ. Είδε στο όνειρο ότι ο Αλλάχ τον διατάζει να θυσιάσει σ’ αυτόν το γιο του Ισμαήλ για να δοκιμάσει την πίστη του. Ως θρήσκος ο Ιμπραήμ ήταν έτοιμος να εκπληρώσει τη διαταγή του Θεού όπως και ο Ισμαήλ ήταν έτοιμος να θυσιαστεί.

Κατά τη εορτή ο κάθε ευγενής μουσουλμάνος πρέπει να θυσιάσει ένα ζώο και να διαμοιράσει το κρέας του μεταξύ των φτωχών και των αμοίρων. Η πράξη της θυσίας είναι προορισμένη να υψώσει τον άνθρωπο πνευματικά μέχρι τις κορυφές της αληθινής πίστης. Στο Κοράνι είναι γραμμένο: «Ο Αλλάχ δεν έχει ανάγκη ούτε το κρέας, ούτε το αίμα του ζώου αλλά μόνο την πίστη σας».

Η εορτή Γκουρμπάν εορτάζεται 2 μέρες.

Σημείωση: Από το 2006 ισχύει ο κανόνας σύμφωνα με τον οποίο αν η εορτινή ημέρα συμπίπτει με την αργία η επόμενη μέρα θεωρείται μη εργάσιμη.

Εορτή Ραμαζάνι

Το Ιερό Ραμαζάνι ορίζεται για τους μουσουλμάνους το δεύτερο έτος της χίτζρας (έτος 622). Ο μήνας Ραμαζάνι διδάσκει τους ανθρώπους να αγαπήσουν με όλη την καρδιά τις διαταγές του Αλλάχ περνώντας τις δοκιμασίες της σάρκας και την ενίσχυση του πνεύματος. Αυτό το μήνα οι μουσουλμάνοι έχουν νηστεία – ορουντζλούγκ.

Η ιστορία του ορουντζλούγκ αρχίζει από το δεύτερο έτος της χίτζρας όταν στην πόλη Μεδίνα ο προφήτης Μωάμεθ καθιέρωσε για τους μουσουλμάνους το μήνα Ραμαζάνι. Τη μια από τις τελευταίες 10 νύχτες του μήνα Ραμαζάνι ο Αλλάχ χάρισε στους μουσουλμάνους το Κοράνι. Λέγεται ότι αυτό το γεγονός έγινε τη νύχτα από την 23^η στην 24^η ή τη νύχτα από την 26^η στην 27^η. Αυτή η νύχτα ονομάζεται «Λαιλάτ αλ-Καντρ», δηλαδή δυνατή και ισχυρή νύχτα. Στο Κοράνι για τη νύχτα αυτή λέγεται: «Αυτή τη νύχτα πραγματικά χαρίσαμε τη δύναμη, την κραταιότητα, αυτή η νύχτα είναι πιο ισχυρή από χίλια μήνες, οι άγγελοι κατέβηκαν στη γη και περιμένουν τη διαταγή του Αλλάχ, αυτή τη νύχτα μέχρι τα χαράματα είναι η ειρήνη» (97:1-5).

Κατά το ορουντζλούγκ στο φως της ημέρας δεν επιτρέπεται κανείς να καπνίζει, να εκτελεί τα συζυγικά του καθήκοντα κτλ. Από τη νηστεία απαλλάσσονται παιδιά, έγκυες γυναίκες, άνθρωποι που πάσχουν από βαριές ασθένειες, πολεμιστές και οδοιπόροι. Το ορουντζλούγκ έρχεται με την εμφάνιση του καινούριου φεγγαριού  (σελήνης) και συνεχίζεται 29-30 ημέρες. Στο Κοράνι λέγεται: «Τρώτε, πίνετε μέχρι διακρίνετε τη μαύρη κλωστή από την άσπρη, ύστερα τηρείτε το ορούντζ μέχρι να σκοτεινιάσει» (2:187).

Το ορυντζλούγκ υπήρξε και πριν τον ισλαμισμό. Γι’ αυτό είναι γραμμένο στο Κοράνι: «Όπως λάβατε τη διαταγή να τηρείτε το ορούντζ έτσι και στους προγενέστερούς σας δώθηκε η ίδια διαταγή».

Το ορουντζλούγκ ολοκληρώνεται με την εορτή ιντ-αλ-φιτρ. Εκείνη την ημέρα όλοι οι πλούσιοι και ευκατάστατοι μουσουλμάνοι πρέπει να βοηθούν τους φτωχούς μουσουλμάνους. Από το 1993 η εορτή ορουντζλούγκ εορτάζεται σε κρατικό επίπεδο.

Η εορτή Ραμαζάνι εορτάζεται 2 μέρες.

Σημείωση: Από το 2006 ισχύει ο κανόνας σύμφωνα με τον οποίο αν η εορτινή ημέρα συμπίπτει με την αργία η επόμενη μέρα θεωρείται μη εργάσιμη.