Ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν Γκαϊντάρ Αλίγιεφ στην επίσημη τελετή της εισδοχής της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν στα μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης - Στρασβούργο, 25 Ιανουαρίου 2001


scotch egg
scotch egg
temp-thumb
temp-thumb

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε!

Αξιότιμε κύριε πρόεδρε της Υπουργικής Επιτροπής!

Αξιότιμε κύριες Γενικέ Γραμματέα!

Αξιότιμοι κύριοι συμμέτοχοι της τελετής!

Σήμερα στο επίκεντρο του ευρωπαϊκού κοινοβουλευτισμού στην πόλη Στρασβούργο, σ` αυτό το μεγαλοπρεπές Ανάκτορο του Συμβουλίου της Ευρώπης λαμβάνει χώρα ένα γεγονός που έχει πολύ μεγάλη σημασία όχι μόνο για τη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν αλλά και για όλη την Ευρώπη - το Αζερμπαϊτζάν γίνεται μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας. Είναι ένα σημαντικό ορόσημο στη διαδικασία που οδηγεί στην ακεραιότητα της Ευρώπης όσο με την πολιτική τόσο και με την ιστορική, πολιτιστική έννοια.

Το 1991 κατόπιν διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης το Αζερμπαϊτζάν κήρυξε την κρατική του ανεξαρτησία. Το Αζερμπαϊτζάν όχι μόνο την τελευταία δεκαετία αλλά κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων όλης της ιστορίας του βρισκόταν σε στενή επαφή με την Ευρωπή, αφομοίωσε τον πολιτισμό της Δύσης βασιζόμενο στις πανανθρώπινες αξίες. Με τη γεωγραφική τοποθεσία του στο σημείο συνάντησης της Ανατολής και της Δύσης, της Ευρώπης και της Ασίας το Αζερμπαϊτζάν αποτελεί το κέντρο της διασταύρωσης των ιστορικών μοιρών, των θρησκειών και των πολιτισμών, αποτελεί τη γέφυρα για δύο ηπείρους, για δύο πολιτισμούς. Ο αζερμπαϊκτζάνικος λαός χωρίς να ξεκοπεί από τις ανατολικές του ρίζες δημιούργησε το μοναδικό πολιτισμό βασισμένο στη σύνθεση των πολιτισμών της Δύσης και της Ανατολής, συνέβαλε στη διάδοση των προοδευτικών ιδεών της Δύσης και της Ευρώπης στον Καύκασο, στην Εγγύς και Μέση Ανατολή. Τη συνέπεια της στενής και της σκόπιμης επικοινωνίας με την Ευρώπη αποτελεί το γεγονός ότι αρχίζοντας από το μισό του 19ου αιώνα στη μουσουλμανική Ανατολή ο αζερμπαϊτζάνικος λαός δημιούργησε την πρώτη εφημερίδα, το πρώτο σχολείο ευρωπαϊκού τύπου, το πρώτο θέατρο, τα νέα ρεύματα στη λογοτεχνία, στην τέχνη και στην κοινωνική σκέψη, και τέλος, το 1918 κήρυξε το πρώτο στην Ανατολή πολιτικό κράτος δημοκρατικού πρότυπου.

Σήμερα βλέπουμε το αποτέλεσμα όχι μόνο της δικής μας πολιτικής συνεργασίας των τελευταίων χρόνων αλλά και τον καρπό της ιστορικής πείρας διακοσίων ετών.

Έχοντας αποκτήσει το 1991 την κρατική ανεξαρτησία το Αζερμπαϊτζάν επέλεξε το δρόμο της ένταξης στην Ευρώπη συνεχίζοντας να καθοδηγείται από τις ουμανιστικές και δημοκρατικές αξίες της Ευρώπης. Στηριζόμενο στην προοδευτική ευρωπαϊκή πείρα μέσα σε σύντομη ιστορική περίοδο καταφέραμε πολλά. Παρ` όλες τις δυσκολίες ακολουθούσαμε το δρόμο της απελευθέρωσης της οικονομίας, της δημιουργίας της πολιτικής κοινωνίας. Προβάλαμε στο πρώτο πλάνο την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων, καταβάλαμε όλες τις προσπάθειες για την απελευθέρωση της χώρας μας και των πολιτών μας από τη βαριά κληρονομιά του ολοκληρωτικού καθεστώτος. Φτάσαμε στην εσωτερική σταθερότητα που αποτελεί ένα από τους πιο σημαντικούς όρους για την ανάπτυξη της δημοκρατίας. Δημιουργήσαμε το πολυκομματικό πολιτικό σύστημα, εξασφαλίσαμε την ελευθερία λόγου και τύπου. Ψηφίσαμε το νέο Σύνταγμα τη βασική αρχή του οποίου αποτελεί η προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών. Για πρώτη φορά στην Ανατολή καταργήθηκε η ποινή θανάτου, δημιουργήθηκε ένα νέο νομοθετικό σύστημα, διεξάχθηκαν οι προεδρικές, κοινοβουλευτικές, δημοτικές εκλογές όπως επίσης μια σειρά των σημαντικών πολιτικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων.

Όμως δυστυχώς παρ` όλες τις προσπάθειές μας εμείς που γινόμαστε μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης έχουμε όχι μόνο θετικές αλλαγές και επιτυχίες αλλά και τα συγκεκριμένα προβλήματα. Και είναι πάνω απ` όλα το πρόβλημα του Ναγκόρνι Καραμπάχ το οποίο δεν επιλύθηκε μέχρι τώρα μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας που σήμερα ταυτόχρονα γίνονται μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης. Οι δυσκολίες που δημιουργήθηκαν απ` αυτό το πρόβλημα για το Αζερμπαϊτζάν και πάνω απ` όλα η ύπαρξη του πολυάριθμου στρατού των προσφύγων και των αναγκαστικών εσωτερικών μεταναστών, η δύσκολη οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας αποτελούν εμπόδια στο δρόμο της εξέλιξης της δημοκρατίας, της προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων και σε μας και στην ευρύτερη περιοχή.

Αντιμετωπίζουμε την εισδοχή της χώρας μας στο Συμβούλιο της Ευρώπης όχι μόνο ως αποτέλεσμα της κοινής μεγάλης επιμελούς εργασίας αλλά το αντιλαμβανόμαστε ως φιλικό χέρι που δόθηκε στο Αζερμπαϊτζάν και στο λαό του. Γι` αυτό πιστεύουμε ότι μια σειρά των προβλημάτων μας θα επιλυθεί στην ενωμένη ευρωπαϊκή οικογένεια.

Αυτές τις στιγμές ζούμε πραγματικά ένα ιστορικό γεγονός. Σύντομα η σημαία του Αζερμπαϊτζάν θα υψωθεί πάνω από το Ανάκτορο του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ένα από τα τρία χρώματα της σημαίας συμβολίζει την επιδίωξη της σύγχρονης εποχής, δηλαδή του ευρωπαϊσμού. Είμαστε ευτυχείς ότι από τώρα η Σημαία μας θα καταλάβει μια άξια θέση και θα κυματίζεται ανάμεσα στις σημαίες όλων των υπόλοιπων χωρών της Ευρώπης. Σας ευχαριστώ για την προσοχή.

Εφημερίδα "Εργάτης του Μαπκού", 26 Ιανουαρίου 2001.