آثار / جامعه

سخنرانی حیدر علی اف رئیس جمهوری آذربایجان در مراسم باشکوهی به مناسبت پنجاهمین سالگرد تصویب بیانیه حقوق بشر جهانی سازمان ملل متحد - ۱۰ دسامبر سال ۱۹۹۸


scotch egg
scotch egg
temp-thumb
temp-thumb

خانمها و آقایان محترم.

پنجاهمین سالگرد تصویب بیانیه حقوق بشر جهانی توسط سازمان ملل متحد را به شما شادباش می گویم.

سازمان ملل متحد که پس از جنگ جهانی دوم تأسیس شده است، خدمات زیادی را در راستای جلوگیری از جنگهای بزرگ در جهان، حراست از صلح و آرامش، لغو استعمارگری و تامین زندگانی آسوده برای هر انسانی بعمل آورده است.

یکی از خدمات بزرگ سازمان ملل متحد، تصویب بیانیه حقوق بشر جهانی برای اولین بار در تاریخ بشری، ۵۰ سال قبل میباشد. بهنگام تصویب این بیانیه، ۵۰-۵۵ کشور بدان رأی داده است. ولی ظرف ۵۰ سال گذشته این بیانیه، می توان گفت، به محور اصلی مدیریت دولتی و ساختار اکثر کشورها و دولتهای جهانی تبدیل گشته است. اینها دستاوردهای بزرگی هستند.

ما امروز ضمن گرامیداشت پرشکوه پنجاهمین سالروز تصویب این بیانیه، از سازمان ملل متحد اظهار تشکر می کنیم و بهمین مناسبت به سازمان ملل متحد و دبیر کل آن تهنیت می گوییم.

سخنرانان قبل از من اطلاعات مفصلی راجع به اجرای بیانیه حقوق بشر جهانی در آذربایجان و نتایج مثبت آن ارایه دادند و نظرات ارزشمندی را بیان کردند. من از بابت همه این سخنان و ارزیابی عملکرد مربوط به اجرای اصول ناشی از بیانیه حقوق بشر جهانی در آذربایجان سپاسگزارم.

جناب اِرجان مراد نماینده سازمان ملل متحد در آذربایجان نظرات ارزشمندی را هم در مورد بیانیه حقوق بشر جهانی و هم عملکرد سالهای اخیر در آذربایجان اظهار داشت و فعالیتهای ما را مثبت ارزیابی نمود. من از این تحسین می کنم و بجهت این رویکرد متشکرم.

در آذربایجان حفظ حقوق بشر و اجرای شرایط بیانیه حقوق بشر جهانی، طی هفت سال اخیر جامه عمل پوشیده است. روشن است که، آذربایجان از هنگام اعلام استقلال دولتی خود، به بیانیه حقوق بشر جهانی مصوب سازمان ملل متحد پیوسته است. بدینوسیله، چنانچه این بیانیه تاریخچه پنجاه ساله دارد، آذربایجان در رابطه با این بیانیه ظرف هفت سال فعالیت می کند. ولی همگان مستحضریم که، در کل این هفت سال نیز ما موفق به تأمین اجرای این بیانیه نشده ایم.

واقعیت عبارت از آن است که، ما در سالهای اخیر مبادرت به اجرای مفاد بیانیه حقوق بشر جهانی کرده ایم و همانطور که در اینجا بیان شد، کارهای زیادی در این راستا صورت گرفته است. ذکر تمامی مفاد مربوط به حقوق بشر در قانون اساسی کشورمان مصوب سال ۱۹۹۵، دلیل بارز بر این است که، آذربایجان صرفاً از راه حفظ حقوق بشر پیروی می کند. قوانین مصوب بعدی نیز دال بر این مطلب است و مهمتر اینکه- عملکرد ما در این زمینه مؤید این امر میباشد.

سال ۱۹۹۸ برای آذربایجان، می توان گفت، سال بیانیه حقوق بشر جهانی و حقوق بشر بوده است. کارهای انجام شده، قوانین مصوب و اقدامات بعمل آمده در سال ۱۹۹۸ در آذربایجان، برای جامعه معلوم است. امروز این مطلب در اینجا بیان شد.

ما در آذربایجان دولت دموکراتیک، قانونمند و لائیک را سازماندهی می کنیم. این سه کلمه، معنی و مضمون اصلی، اصول اساسی ایجاد نظام دولتی ما را تشکیل می دهد. هر سه این کلمه- دموکراسی، حقوق و لائیک بودن نیز از حقوق بشر ناشی می گردد. بدین ترتیب، ما در آذربایجان مستقل راه استراتژیکی خود را مشخص نموده ایم و این راه را می پیماییم.

امروز ما ضمن گرامیداشت پنجاهمین سالگرد بیانیه حقوق بشر جهانی، می باید در مورد وظایف آینده سخن بگوییم و بیندیشیم. زیرا ما وظایف خطیر و زیادی داریم. عملکرد سالهای اخیر هنوز موجب تأمین حقوق بشر در همه زمینه ها در آذربایجان نگردیده است. این هم طبیعی است. چرا که، دستیابی به این امر طی مدت کوتاهی امکانپذیر نیست. امروز ما اجرای بیانیه حقوق بشر جهانی سازمان ملل متحد طی پنجاه سال گذشته در جهان را مرور می کنیم. می بینیم که، تبدیل این بیانیه و حقوق بشر به اصول دولتی و پیاده کردن مفاد آن در کشورهای مختلف جهانی، نیاز به زمان و وقت داشته است.

وظیفه ما عبارت از آن میباشد که، پیوسته از راهی که در پیش گرفته ایم، پیروی نماییم. امروز اینجانب اعلام می دارم که، دولت و حکومت آذربایجان منبعد نیز حراست از حقوق بشر در آذربایجان را وظیفه اصلی خود می داند و با این اصول زندگی و فعالیت خواهد کرد.

دستگاههای دولتی در حفظ حقوق بشر وظایف خطیری بعهده دارند. طبیعتاً، هر کسی در جامعه بایستی هم حقوق خود را تأمین کند و هم اینکه برای حفظ حقوق بشر در جامعه بکوشد. هر یک از شهروندان آذربایجانی موظف به این هستند. ولی دستگاههای دولتی و مسئولان امر- شهروندان آذربایجانی برای حفظ و تأمین حقوق بشر مسئولیت ویژه یی دارند. معتقدم که، چنانچه مسئولان و مقامات دولتی بتوانند حفظ حقوق بشر را بمنزله وظیفه اصلی خود درک کنند، ما به دستاوردهای زیادی در این زمینه دست پیدا می کنیم.

امروز اینجانب از کلیه دستگاههای دولتی و همه مسئولان، انجام وظایف خود مبنی بر حفظ حقوق بشر را می طلبم. اعلام می دارم که، ما پیوسته این مسأله را مد نظر قرار خواهیم داد و عملکرد هر یک از مسئولان را از طریق انجام وظایف او در این زمینه ارزیابی خواهیم نمود.

به اعتقاد من، اگر مسئولان حفظ حقوق بشر را جدی بگیرند، به دستاوردهای زیادی می رسیم. متأسفانه، در بسیاری از موارد،- امروز باید معترف به این شد،- مسئولان فکر می کنند که، قانون برای آنها نیست. ما شاهد چنین مواردی هستیم. امروز بیان می دارم که، میباید با این قبیل موارد بطور جدی مبارزه کرد. چنین افرادی نمی توانند در دستگاههای دولتی احراز سمت نمایند. آنها باید از مسئولیتهای خود برکنار گردند. بایستی ما در راستای حفظ حقوق هر شهروندی تلاش کنیم.

طبعاً، در بین شهروندان ما مجرمان، خلافکاران، کسانی که حقوق دیگران را نقض می کنند، هم وجود دارد و بطور کلی، کسانی که به قانون و حقوق رعایت نمی کنند، نیز هست. وظیفه دستگاههای دولتی و مسئولان، مبارزه با همه این موارد میباشد. ولی هنگام این مبارزه باید به قانون رعایت کرد، در چارچوب قانون اقدام نمود و بر اساس قانون فعالیت کرد. من اطمینان دارم که، شهروندان آذربایجانی و مسئولان امر در آذربایجان مسأله حقوق بشر را همواره مورد توجه قرار خواهند داد.

تبلیغات ما در این زمینه نیز باید وسیع باشد و تحصیلات حقوقی نیز تقویت پیدا کند. ما ضمن سخن از حقوق بایستی بدانیم که، اگر شهروندان از قانون آگاهی ندارند، حقوق خود را و اینکه چه می توانند کرد و چه نمی توانند کرد- از این آگاه ندارند -درخواست رعایت قانون از آنها نیز عادلانه نیست.

از آنجایی که، ما در گذشته، یعنی در زمان حکومت شوروی بر اساس قوانین زندگی نمی کردیم، برای همین، انسانها هنوز به فراگیری، آموزش و رعایت به قانون عادت نکرده اند. این عادت ها هم یکی دو روز شکل نمیگیرند. پس، ما باید سعی کنیم تا، این روند توسعه یابد. نباید این روند را به حال خود واگذار کرد. ما بایستی به این روند تسلط داشته باشیم. ما باید این روند را هدایت کنیم. بنابراین تحصیلات حقوقی نباید تنها در مدارس یا دانشگاهها، بلکه در کل عرصه های جامعه ارایه گردد.

معتقدم که، امروز ما ضمن گرامیداشت پنجاهمین سالگرد، انگیزه اصلی ما برای آینده باید عبارت از آن باشد که، شهروندان آذربایجانی را از دیدگاه آموزش حقوقی رشد دهیم. این کار بزرگی است. بنظر من، بمنظورانجام سازمان یافته و منظم این کار نیاز به تنظیم برنامه یی هم وجود دارد و لازم است اجرای آنرا تأمین نمود.

به یک کلام، آذربایجان بعنوان کشوری مستقل به بیانیه حقوق بشر جهانی پایبند است و منبعد نیز پایبند خواهد بود. ما در همه عرصه های زندگی خود و به خصوص، در جریان سازماندهی نظام دولتی، اجرای کل مفاد مربوط به حقوق بشر تثبیت شده در قانون اساسی کشور را تأمین خواهیم نمود. برای انجام وظایف ناشی از مفاد قانون اساسی، منبعد نیز قوانین جدیدی را به تصویب خواهیم رساند و بدینوسیله، آذربایجان را واقعاً به دولت دموکراتیک، قانونمند و لائیک تبدیل خواهیم کرد.

حقوق بشر- حق هر فردی است، در عین حال حق هر ملتی است. ما در داخل کشور دررفع نواقص در زمینه حقوق بشر و در برقراری آن ذیصلاح هستیم و می توانیم این امر را تحقق بخشیم. ولی نقض و پایمال شدن حقوق مردم آذربایجان، مایه نگرانی ملت ماست که، همچنین باید باعث نگرانی جامعه جهانی و سازمان ملل متحد نیز باشد. این هم همانطور که در اینجا گفته شد، نقض تمامی حقوق کشورمان است که اشغال قسمتی از سرزمینهای آذربایجان بر اثر تجاوز نظامی ارمنستان، کشته شدن انسانها در این جنگ، نقض تمامی حقوق آنها و اخراج احباری بیش از یک میلیون شهروند آذربایجانی از خانه و کاشانه خود را شامل میشود. متأسفانه، خیلی از مراکز بین المللی پیگیر مسئله حقوق بشر جهانی، نسبت به این مسأله بی توجه هستند، حتی برخی ها نمی توانند این حوادث را بعنوان نقض حقوق بشر ارزیابی کنند. این باعث نهایت نگرانی ماست. برای همین، امروز با گرامیداشت پنجاهمین سالگرد بیانیه حقوق بشر جهانی، ما از سازمان ملل متحد، سازمان امنیت و همکاری اروپا و کلیه سازمانهای بین المللی پیگیر مسأله حقوق بشر و مراکز وابسته به آن می طلبیم تا، به نقض دسته جمعی حقوق مردم آذربایجان پایان داده شود.

ملت ما ملت شکیبایی است و اشغال سرزمینهایمان را هم هنوز تحمل می کنیم. در برابر نقض تمامی حقوق انسانها و سکونت انها در چادرها نیز تحمل می نماییم. در مقابل این تجاوز علیه ملتمان و نقض حقوقمان هم صبر می کنیم. بخاطر این صبر می کنیم که، ما ملت صلح جو هستیم. دولت مستقل آذربایجان طرفدار سیاست صلح جویانه است و ما خواهان حل مسالمت آمیز مناقشه ارمنستان- آذربایجان میباشیم. فلذا ما با سازمانهای بین المللی، بویژه سازمان امنیت و همکاری اروپا و گروه مینسک آن، کشورهای روسیه، ایالات متحده آمریکا و فرانسه به عنوان رؤسای مشترک گروه مینسک همکاریهای تنگاتنگی داریم. به نتایج مثبت این همکاریها نیز اطمینان داریم. ولی در عین حال، تأخیر در حل این مسأله واینکه این تجاوز نظامی و این همه نقض حقوق بشر بتدریج از سوی جامعه جهانی به فراموشی سپرده و نادیده گرفته میشود، باعث نگرانی همه ما و کل مردم آذربایجان می گردد. این هم طبیعی است. فکر می کنم، هم سازمان ملل متحد و هم سازمان امنیت و همکاری اروپا و هم تمامی سازمانهای بین المللی صرفاً این روز و صرفاً در سال جاری باید تدابیر مؤثری در رابطه با نقض گسترده حقوق بشر بعمل آورند و ما خواهان این هستیم.

می توان با رضایت خاطر گفت که، تدارک برنامه های متعددی به مناسبت پنجاهمین سالگرد بیانیه حقوق بشر جهانی در آذربایجان در سال ۱۹۹۸، برای جامعه و شهروندان ما مفید واقع گردیده است. کنفرانس ها، جلسات علمی، همایش های مختلف و خود این مراسم باشکوه- مجموعاً توجه جامعه و هر فردی را در آذربایجان به مسأله حقوق بشر جلب می کند. این امر بخودی خود سهم ارزنده یی را به کارعمومی ما ادا می کند. اینجانب ضمن اظهار مراتب خوشحالی خود از همه این فعالیتها، بار دیگر از کارهایی که تا بحال انجام شده تحسین می نمایم و به مناسبت پنجاهمین سالگرد حقوق بشر جهانی به شما و کل شهروندان آذربایجانی تبریک می گویم. برای هر شهروند آذربایجانی مهمترین حقوق- حق زندگی و حق زندگی سعادتمند را آرزومندم. برای همه شما در این کار عموم بشری آرزوی موفقیت دارم. متشکرم.