Przemówienie Prezydenta Republiki Azerbejdżanu Hajdara Alijewa w Baku na ceremonii podpisania kontraktu między Państwową Spółką Naftową Azerbejdżanu a konsorcjum zagranicznych spółek naftowych o wspólnej eksploatacji złóż w szelfie kaspijskim. Pałac


scotch egg
scotch egg
scotch egg
scotch egg
temp-thumb
temp-thumb
temp-thumb
temp-thumb

Panie i Panowie, Szanowni Goście!

Dzisiaj w życiu Republiki Azerbejdżanu dokonuje się historyczne wydarzenie, które jest zakończeniem trwających od trzech lat pertraktacji. Negocjacje pomiędzy Państwową Spółką Naftową Republiki Azerbejdżanu a zagranicznymi spółkami naftowymi o wspólnej eksploatacji złóż ropy naftowej należących do azerbejdżańskiego sektora Morza Kaspijskiego "Azeri", "Czirag" i części złoża "Giuneszli" zostały zakończone a projekt kontraktu o prowadzeniu wspólnych wydobyć został przygotowany i przedstawiony.

Dziś zebraliśmy się w stolicy Azerbejdżanu - Baku, w pięknym pałacu "Giuliustan" na ceremonię podpisania kontraktu. W związku z tym do Baku zjechali przedstawiciele zaangażowanych państw. Witam serdecznie wszystkich naszych gości, którzy przyjechali do Baku, aby uczestniczyć w tej ceremonii i mówię "Witamy!".

Pertraktacje, które prowadziła Państwowa Spółka Naftowa Azerbejdżanu z zagranicznymi spółkami naftowymi odbywały się pod auspicjami państw i rządów tych krajów i popierały je. Na ceremonię podpisania kontraktu przyjechały delegacje z różnych krajów. Witam serdecznie uczestników tej ceremonii: delegacje Stanów Zjednoczonych Ameryki, Federacji Rosyjskiej, Królestwa Wielkiej Brytanii, Republiki Turcji, Norwegii i mówię "Witamy!".

Witam uczestniczącego w tym historycznym wydarzeniu ministra Republiki Turcji szanownego Najmaddina Jovhariego. Witam ministra energetyki Królestwa Wielkiej Brytanii szanownego Timothy Eggara. Witam zastępcę ministra energetyki Stanów Zjednoczonych Ameryki szanownego pana Williama Write'a. Witam pierwszego zastępcę ministra energetyki i przemysłu Norwegii szanownego pana Gunnara Murvanga. Witam naczelnika Zarządu Głównego Ministerstwa Paliw i Energetyki Federacji Rosyjskiej szanownego pana Stanisława Pugacza. Witam znajdujących się wśród nas członków parlamentu Wielkiej Brytanii, delegację towarzystwa przyjaźni Anglia-Azerbejdżan, którzy zadali sobie trud przyjechania do Baku, by uczestniczyć w tej ceremonii. Witam prezydenta Islamskiego Banku Rozwoju szanownego pana Ocama Jafara Fakiha. Witam przedstawicieli korpusu dyplomatycznego w Azerbejdżanie: szanownych ambasadorów, przedstawicieli i przywódców organizacji międzynarodowych.

Azerbejdżańska Państwowa Spółka Naftowa przez trzy lata prowadziła pertraktacje z zagranicznymi spółkami naftowymi, które później zjednoczyły się w konsorcjum i wspólnie przygotowały projekt umowy. Delegacje tych wielkich spółek uczestniczą w naszej dzisiejszej ceremonii. Serdecznie ich witam. Witam prezesa spółki "Amoco" pana Williama Laury'ego. Witam delegację spółki "BP" i jej prezesa pana Johna Browna. Witam delegację spółki "STATOIL" i jej szefa pana Johna Nicka Walda. Witam delegację spółki "Lukoil" i jej prezesa pana Vahid Alakbarov. Witam delegację spółki "McDermott" i jej szefa Williama Witnessa. Witam delegację spółki "Pennzoil" i jej prezesa pana Thomasa Hamiltona. Witam delegację spółki "Ramco" i jej prezesa pana Stevena Rampona. Witam delegację spółki "Turkiye Petrolleri" i jej szefa pana Sidghi Sanjara. Witam delegację spółki "UNOCAL" i jej szefa pana Johna Amely`ego. Witam delegację spółki "Delta International" i jej prezesa pana Fateha Al-Albana.

Szanowne Panie i Szanowni Panowie!

Ropa naftowa jest największym bogactwem narodowym Republiki Azerbejdżanu i narodu azerbejdżańskiego. Azerbejdżan od dawien dawna jest krajem naftowym, posiada takie bogactwa naturalne jak gaz i ropa naftowa. Dlatego też nazywa się go "Krajem Ogni". Azerbejdżan posiada długą historię wydobycia ropy, jej zastosowania i przeróbki. W 1847 roku w Azerbejdżanie, w Baku, na Bibi-Ejbacie po raz pierwszy wytrysnęła ropa naftowa. Od tego czasu rozpoczęło się wydobycie azerbejdżańskiej ropy w sposób przemysłowy.

W 1872 roku bracia Noblowie utworzyli w Baku pierwszą spółkę naftową i od tego czasu w celu wydobycia ropy do naszego kraju zaczęły przybywać firmy zagraniczne i zaczął napływać obcy kapitał.

W drugiej połowie XIX wieku szereg potęg światowych oraz firmy państw rozwiniętych okazały duże zainteresowanie wydobyciem ropy naftowej w Azerbejdżanie, w Baku. Od końca zeszłego stulecia spółki wielu krajów przystąpiły do wydobywania bakijskiej ropy. W 1872 roku w Azerbejdżanie wydobyto 26 tys. ton. Na początku tego stulecia, w 1900 roku w Azerbejdżanie wydobyto już 10 mln. ton, co stanowiło 95 procent ropy naftowej wydobywanej w Rosji i 50 procent światowego wydobycia. W pierwszym dwudziestoleciu XX wieku zagraniczne spółki naftowe i miejscowi przedsiębiorcy wiele inwestowali w wydobycie i przeróbkę ropy i tak w Azerbejdżanie zaczął się rozwijać przemysł naftowy.

Ten okres można by nazwać pierwszym etapem w historii przemysłu naftowego w Azerbejdżanie. W tym czasie z bakijskiej ropy naftowej korzystano wszędzie na świecie. Azerbejdżańska ropa przyniosła wielkie zyski spółkom zagranicznym. W Azerbejdżanie pojawili się wielcy przedsiębiorcy, którzy osiągali znaczne zyski. W tym też okresie rozwój przemysłu naftowego dał duży impuls dla rozkwitu Baku i w ogóle dla Azerbejdżanu. Stolica stała się wielkim miastem przemysłowym, jednym z największych centrów przemysłowych Imperium Rosyjskiego tych czasów. Nasze Baku, mające przecież starożytną historię, przybrało wtedy nowe oblicze, rozszerzyło się, wyładniało, zostały tu zbudowane budynki, instytucje, fabryki i inne obiekty przemysłowe odpowiadające wymogom tamtych czasów. Dzisiaj musimy przyłożyć właściwą miarę do tego co wtedy zrobiono i podkreślić wielką rolę ropy naftowej w rozwoju Azerbejdżanu i Baku.

W 1918 roku w naszym kraju utworzono państwo demokratyczne. Azerbejdżan uzyskał niepodległość i przez dwa lata istniał jako niezależne państwo. Dążył wtedy do wykorzystania bogactw, które należały do narodu, dla swego dobrobytu. Jednak niestety te wysiłki nie przyniosły pożądanych wyników, ponieważ w 1920 roku Azerbejdżańskie Państwo Demokratyczne upadło.

W tym to roku w Azerbejdżanie został ustanowiony radziecki reżim socjalistyczny. W ciągu następnych 70 lat Azerbejdżan znajdował się pod panowaniem tego reżimu, będąc składową częścią Związku Radzieckiego. Ropę naftową - największe bogactwo Azerbejdżanu - wykorzystywano w interesie ZSRR. Te czasy można nazwać drugim okresem w historii przemysłu naftowego. Przemysł naftowy Azerbejdżanu szybko się wtedy rozwijał. Ponieważ był on konieczny dla rozwoju potencjału przemysłowego i ekonomicznego Związku Radzieckiego, były nań skierowane wielkie wysiłki. Dlatego w rozwoju przemysłu naftowego Azerbejdżanu osiągnięto ważne postępy.

W tym czasie utworzyła się tu duża armia nafciarzy. Przemysł naftowy i gazowy w Azerbejdżanie szybko się rozwijał, budowano wielkie przedsiębiorstwa. Utworzono zaplecze naukowe - instytucje badawcze branży naftowej. W celu szkolenia wysoko kwalifikowanych kadr dla przemysłu naftowego otworzono instytut, który teraz nazywa się Akademią Naftową. Nafciarze Azerbejdżanu, specjaliści, uczeni, jednym słowem wszyscy ludzie zatrudnieni w branży naftowej pracowali z samozaparciem w imię rozwoju przemysłu naftowego i zapisali się złotymi zgłoskami w dziejach Azerbejdżanu.

Jak wcześniej powiedziałem, ropę naftową Azerbejdżanu wykorzystywano nie dla samego Azerbejdżanu, lecz dla rozwoju całego Związku Radzieckiego. W latach 1941-1945 w czasach II wojny światowej azerbejdżańska ropa stanowiła 75 procent wydobycia tego surowca w całym ZSRR. Przemysł naftowy Azerbejdżanu i nasi nafciarze położyli niemałe zasługi w zwycięstwie nad niemieckim faszyzmem, który zagrażał całemu światu.

Uczeni pracujący w branży naftowej Azerbejdżanu, specjaliści, nasi nafciarze brali aktywny udział w odkrywaniu i eksploatacji nowych złóż w różnych miejscach Związku Radzieckiego. Nieprzypadkowo odkryte dzięki wysiłkom i pracy naszych nafciarzy nowe pokłady ropy nazywano "drugim Baku", "trzecim Baku" czy "czwartym Baku". Nieocenione są zasługi azerbejdżańskich nafciarzy w odkryciu i eksploatacji największych w Rosji syberyjskich i tiumeńskich złóż oraz utworzeniu tam potężnych kombinatów naftowych i gazowych. Do dziś nasi nafciarze stanowią większość wśród zatrudnionych tam pracowników.

Uważam dzisiaj za konieczne uświadomienie tego naszym gościom i przypomnienie o tym narodowi azerbejdżańskiemu. Dlatego że to wszystko stanowi dumę i sławę Azerbejdżan, mówi o wielkich zasługach naszego narodu, naszych nafciarzy dla gospodarki światowej.

Jednym z osiągnięć nafciarzy azerbejdżańskich jest, że dużo pracowali przy wydobyciu ropy z Morza Kaspijskiego. Na początku 20. oraz w latach 30. podejmowano w tym kierunku kroki, ale potężne wydobycie ropy naftowej z Morza Kaspijskiego rozpoczęło się 7 listopada 1949 roku. Tego dnia na placu, który nazywamy Kamieniami Naftowymi, z odwiertu wystrzelił pierwszy strumień ropy.

Doświadczenie nafciarzy morskich Azerbejdżanu w ubiegłych 45 latach zarówno w byłym Związku Radzieckim, jak i w wielu krajach świata było przykładem jak należy wydobywać ropę naftową z głębin morskich. Zasługi uczonych azerbejdżańskich nafciarzy w tej branży są wielkie.

Jak państwo wiedzą, trzy lata temu nasz naród uzyskał niepodległość. Azerbejdżan stał się niepodległą republiką, a naród azerbejdżański został kowalem swojego losu. Nasz naród uzyskał możliwość dysponowania swoimi bogactwami naturalnymi według własnego uznania i w życiu Azerbejdżanu rozpoczęła się nowa epoka. A w historii naszego przemysłu naftowego, powiedzmy warunkowo, zostały założone podwaliny trzeciego etapu. Obecnie, rozpoczynając nowy okres, wyrażając wolę narodu azerbejdżańskiego, przedsięweźmiemy właściwe kroki dla wykorzystywania bogactw naturalnych Azerbejdżanu. Przez minione trzy lata prowadzono pertraktacje ze spółkami zagranicznymi i osiągnięto porozumienie. Dziś, w tym historycznym dniu, mniej więcej po 150 latach od rozpoczęcia przemysłowego wydobywania i przeróbki ropy naftowej w Azerbejdżanie, wyrażam wdzięczność wszystkim pokoleniom nafciarzy azerbejdżańskich, uczonych i fachowców pracujących w branży naftowej Republiki, wszystkim inżynierom i robotnikom za wysiłek włożony przez nich w tym czasie w wydobycie naszych bogactw naturalnych dla polepszenia w jakimś stopniu dobrobytu naszego narodu. Wyrażam również wdzięczność za ich ofiarną pracę, wielkie odkrycia naukowe i serdecznie gratuluję im osiągnięć i sukcesów, które obecnie zdobywają.

Od rozpoczęcia przemysłowego wydobywania i przeróbki ropy naftowej na terytorium naszego kraju do dziś - z morzu i z lądu - wydobyto 1 miliard 325 milionów ton ropy naftowej. W sektorze azerbejdżańskim Morza Kaspijskiego przez 45 lat wydobyto 400 milionów ton ropy naftowej. Jednocześnie w minionym okresie wydobyto do 450 miliardów metrów sześciennych gazu. To wszystko są wielkie osiągnięcia i trwała podstawa - fundament dla rozwoju gospodarki i przemysłu naftowego Republiki Azerbejdżanu.

Ile by nie wydobyto ropy naftowej, jakich by nie zdobyto osiągnięć, musimy zwrócić uwagę na fakt, że do ostatniej chwili, czyli do uzyskania niepodległości przez Azerbejdżan, nasz naród nigdy nie był właścicielem swoich bogactw naturalnych. Chociaż do 1920 roku ropę naftową wydobywały tu tak spółki zagraniczne, jak i nasi azerbejdżańscy przedsiębiorcy, i choć dla rozwoju Azerbejdżanu, szczególnie dla Baku, wiele zrobiono, to nasz naród nie był właścicielem tego bogactwa.

Poczynając od roku 1920 w życiu Azerbejdżanu zaszły znaczne zmiany. Rozwinęła się gospodarka, w Republice utworzono potężny potencjał przemysłowy, nasz przemysł naftowy przeszedł długą drogę. Jednak znów Azerbejdżan nie był jedynym i pełnym właścicielem swojej ropy. Te wszystkie bogactwa nie były nasze, gdyż posiadało Państwo Radzieckie. A teraz jesteśmy na nowym etapie. Republika Azerbejdżanu jest niepodległym państwem. Naród azerbejdżański jest właścicielem swoich bogactw naturalnych. Nasz naród samodzielnie decyduje o tym, jak je wykorzystywać.

Właśnie w oparciu o te zasady trzy lata Państwowa Spółka Naftowa Republiki Azerbejdżanu prowadziła pertraktacje z czołowymi zagranicznymi spółkami naftowymi o wspólnej eksploatacji naszych złóż ropy. Bez wątpienia nie toczyły się one gładko, były trudności, wzloty i upadki. Jednak nareszcie się skończyły. Zainteresowanie azerbejdżańską ropą naftową zagranicznych spółek o bogatym doświadczeniu jest całkiem oczywiste, przyjęliśmy je z dużą satysfakcją, którą też okazywaliśmy i okazujemy.

Inaczej niż dotychczas Republika Azerbejdżanu w tych sprawach samodzielnie prowadzi pertraktacje z różnymi krajami, do których należą te spółki naftowe, z zagranicznymi spółkami naftowymi i dąży do tego, żeby jej zasady zostały przyjęte. Umowa między Państwową Spółką Naftową Azerbejdżanu a zagranicznymi spółkami naftowymi o wspólnej eksploatacji złóż roponośnych "Azeri", "Czirag" i części złoża "Giuneszli" jest skutkiem negocjacji i nareszcie jest gotowa i skończona. Tę umowę przedstawiono mnie, Prezydentowi Azerbejdżanu. Jak Państwu wiadomo, 14 września, po przeanalizowaniu umowy, wydałem zarządzenie o podpisaniu tej umowy przez Państwową Spółkę Naftową Azerbejdżanu. Spółki zagraniczne również podjęły decyzję o podpisaniu tego projektu. Przywódcy państw, do których należą te spółki też dali swoje błogosławieństwo. Wskutek tego dziś zgromadziliśmy się tu na ceremonii podpisania kontraktu.

Chcę powiedzieć wprost, że nie wszystkie życzenia strony azerbejdżańskiej znalazły odbicie w umowie. Ale rozumiemy, że w każdym kontrakcie muszą być uwzględnione interesy obu stron. Konsorcjum spółek naftowych Zachodu dbało o swoje interesy, Państwowa Spółka Naftowa Azerbejdżanu dokładała wszelkich starań, by zadbać o interesy narodowe Republiki Azerbejdżanu. Mogę powiedzieć, że skutkiem wytężonej pracy i wysoce odpowiedzialnym podejściem stron do sprawy została przygotowana umowa, odpowiadająca interesom obu stron. Dlatego uważam, że kontrakt, który zostanie dzisiaj podpisany z gospodarczego punktu widzenia jest korzystny dla współczesności i przyszłości Republiki Azerbejdżanu. Wydałem rozporządzenie o jego podpisaniu. Podejmując taki krok, demonstrujemy, że Azerbejdżan jest krajem otwartym na świat, na gospodarkę światową. Podpisanie tego kontraktu pokazuje światu, że suwerenność Republiki Azerbejdżanu okrzepła, Azerbejdżan jest zupełnie niepodległym państwem, a nasz naród jest właścicielem swoich bogactw. Przez podpisanie tego kontraktu nawiązujemy stosunki między Republiką Azerbejdżanu i rozwiniętymi krajami świata, z ich dużymi spółkami, zakładamy podwaliny pod wejście Azerbejdżanu do gospodarki światowej, do wolnej gospodarki rynkowej. Przez podpisanie tego kontraktu jeszcze raz demonstrujemy światu, że Republika Azerbejdżanu jest państwem demokratycznym i praworządnym, że w Azerbejdżanie otworzyło się szerokie pole dla umacniania i rozwoju zasad demokracji, Republika Azerbejdżanu zamierza podążać drogą gospodarki rynkowej.

Podpisanie tego kontraktu to jest pierwszy wielki krok ku wprowadzeniu gospodarki rynkowej w Azerbejdżanie. Przez podpisanie tego kontraktu otwieramy szeroką drogę inwestycjom zagranicznym w Azerbejdżanie. Stwarzamy grunt pod działalność spółek, które mają zupełnie inny kierunek branżowy, jeszcze raz demonstrujemy światu stabilność, która panuje w gospodarce i w życiu społeczno-politycznym Azerbejdżanu. Przez podpisanie tego kontraktu mamy też nadzieję na umocnienie przyjacielskich stosunków, współpracy ekonomicznej i w ogóle związków we wszystkich dziedzinach z krajami, które są reprezentowane przez spółki wchodzące w skład konsorcjum naftowego - z takimi dużymi krajami jak Stany Zjednoczone Ameryki, Rosja, Anglia, Turcja czy Norwegia.

Stworzono więc dla podpisania tej umowy wspaniałą atmosferę i jesteśmy dziś świadkami wielkiego wydarzenia. Podpisanie jej otwiera nowy etap w życiu Azerbejdżanu, w jego gospodarce, a szczególnie w przemyśle naftowym. Kontrakt zawarty zostaje na 30 lat. To znaczy, że przed nami długa droga, że czeka na nas dużo roboty, wielkie zadania. Ci, którzy przygotowywali umowę dobrze to wiedzą, jednak chcę oznajmić wszystkim zgromadzonym tu, całemu narodowi azerbejdżańskiemu, że jeśli trudno było dojść do momentu podpisania umowy, to jej realizacja będzie przebiegała jeszcze ciężej. Korzyści z tego kontraktu, jego wyniki dodatnie dla każdej ze stron, w tym dla narodu azerbejdżańskiego, dla niepodległej Republiki Azerbejdżanu, zależą od jego konsekwentnego wykonania. Umowa jest podobna do drogi z ruchem dwukierunkowym: obie strony muszą poruszać się z jednakową prędkością. Niewątpliwie, wielkie zadania stają także przed spółkami zagranicznymi. Chcę wyrazić nadzieję, że te spółki i organy państwowe krajów, które one reprezentują, będą na czas stosować niezbędne środki dla realizacji tego kontraktu.

Zadania przypadające w udziale Republice Azerbejdżanu są trudniejsze i cięższe. Wiedzą Państwo, że gospodarka Azerbejdżanu przeżywa głęboki kryzys. Duże trudności powstały także w przemyśle naftowym. Aby wyjść z tego kryzysu, aby rozwinąć gospodarkę Azerbejdżanu, aby dobrobyt narodu wzrósł do właściwego poziomu, wszyscy musimy zjednoczyć wysiłki i pracować ramię w ramię nad realizacją tego kontraktu. Mam nadzieję, że nasi bohaterowie, doświadczeni nafciarze Azerbejdżanu, uczeni i wszyscy zatrudnieni w tej branży naszej gospodarki podejmą się tego zadania jako największego honoru i zabiorą się do pracy przy realizacji tego kontraktu. Jako Prezydent Azerbejdżanu, wydając rozporządzenie o podpisaniu umowy, czuję swoją odpowiedzialność i daję Państwu słowo, że zrobię wszystko co zależy ode mnie, by wywiązać się z tego kontraktu.

Dzisiaj w tej uroczystej i podniosłej atmosferze gratuluję nafciarzom Azerbejdżanu, narodowi azerbejdżańskiemu, wszystkim obywatelom Azerbejdżanu z okazji tego historycznego wydarzenia. Cenię trud delegacji Państwowej Spółki Naftowej Azerbejdżanu, która nad tym pracowała, w ogóle cenię całą pracę spółki w tym kierunku i gratuluję osiągniętych sukcesów. Serdecznie gratuluję dyrektorom spółek zagranicznych i konsorcjów z powodu ogromu wykonanej pracy, która pozwoliła zakończyć ten kontrakt, i wszystkim pracownikom tych spółek wyrażam swoje najlepsze życzenia oraz chcę przekazać im swoje przekonanie, że nasza współpraca będzie pomyślna.

W związku z tym wydarzeniem serdecznie gratuluję przywódcom państw i rządów krajów, które są tu reprezentowane przez swoje spółki: Stanom Zjednoczonym Ameryki, Rosji, Wielkiej Brytanii, Turcji i Norwegii. Ta umowa ściśle jednoczy nas i przystępujemy do wielkiej współpracy, nie wątpię, że będzie ona pomyślna, a wszystkie siły, które będą stać na przeszkodzie, zostaną odparte. Azerbejdżan jako kowal swojego losu, właściciel swoich bogactw dzięki tej współpracy zajmie poczesne miejsce w światowej wspólnocie gospodarczej.

Jeszcze raz serdecznie gratuluję Państwu, wszystkim tu zgromadzonym, wszystkim, którzy wykazują pozytywne zainteresowanie tymi sprawami. Daję swoje błogosławieństwo na podpisanie umowy. Ku dobru i pomyślności! W imię szczęśliwej przyszłości narodu azerbejdżańskiego serdecznie gratuluję z okazji podpisania tego kontraktu. Dziękuję.

Przemówienie końcowe na ceremonii podpisania kontraktu

Szanowne Panie i Szanowni Panowie!

Szanowni goście!

Kończy się ceremonia podpisania umowy, do której przygotowywaliśmy się od trzech lat. Kontrakt jest już podpisany. Przemówiłem przed jego podpisaniem. Dlatego szczerze gratuluję Państwu, narodowi azerbejdżańskiemu, spółkom zagranicznym, które są drugą stroną tej umowy, przywódcom państw, które do niej dołączyły, delegacjom zagranicznym - gratuluję wszystkim z okazji podpisania tego kontraktu. Szefowie zagranicznych delegacji i dyrektorzy spółek przemawiali po podpisaniu umowy, wypowiedzieli wspaniałe myśli o treści porozumienia, jego sensie i przyszłym znaczeniu. We wszystkich przemowach pobrzmiewała ta sama myśl o pożytku zarówno dla Azerbejdżanu, jak i dla zagranicznych spółek, które podpisały się pod tym dokumentem.

W przemowach padło wiele dobrych słów o narodzie azerbejdżańskim i ciepłych życzeń dla niepodległej Republiki Azerbejdżanu. Jestem wdzięczny za te słowa i na koniec ceremonii chcę jeszcze raz powiedzieć, że ta umowa pomoże Republice Azerbejdżanu zająć poczesne miejsce we wspólnocie światowej i ściśle połączy gospodarkę naszego kraju z wolną rynkową gospodarką światową.

Jestem bardzo szczęśliwy, że brałem udział tak w przygotowaniu, jak i w podpisaniu tej umowy. Zdaję sobie sprawę z wziętej na siebie odpowiedzialności i mam nadzieję, że przyszłe pokolenie godnie oceni dziejącą się dziś historię. Jeszcze raz gratuluję Państwu z tej okazji. Uważam pierwszą część ceremonii podpisania za zamkniętą. Życzę Państwu, narodowi azerbejdżańskiemu szczęścia, powodzenia we wszystkich sprawach. Dziękuję i powodzenia!