Αγαπητοί συμπατριώτες!
Η 31η Μαρτίου 1998 κάθε χρόνο τιμάται στη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν στο κρατικό επίπεδο ως Ημέρα γενοκτονίας των Αζερμπαϊτζάνων.
Η γνωστή πολιτική της γενοκτονίας που τακτικά ακολουθούταν κατά των Αζερμπαϊτζάνων έχει μεγάλη ιστορία πολλών αιώνων. Από τις αρχές του 19ου αιώνα οι Αρμένιοι άρχισαν μαζικά να κατοικούν τα εδάφη του Αζερμπαϊτζάν, σκόπιμα πραγματοποιώντας τη διαδικασία της δημιουργίας στο Νότιο Καύκασο του αρμενικού κράτους, του διωγμού των Αζερμπαϊτζάνων από τα δικά τους εδάφη, τα δικά τους σπίτια, του εκπατρισμού τους.
Η γενοκτονία και η διαδικασία του εκπατρισμού πραγματοποιούταν σταδιακά υπό διαφορετικές ιστορικές συνθήκες βάσει του εκπονημένου σχεδίου. Για την υλοποίηση του τρελού σκοπού της «Μεγάλης Αρμενίας» διαμορφώνονταν οι πλαστές ιδεολογικές απόψεις, δημιουργούνταν οι τρομοκρατικές οργανώσεις. Ο πληθυσμός της Αρμενίας συνέχεια μορφωνόταν στο πνεύμα του εθνικισμού, σοβινισμού ως προς τον τούρκικο και αζερμπαϊτζάνικο λαό.
Το 1905-1907 οι Αρμένιοι εθνικιστές με την υποστήριξη και καθοδήγηση των αρχών της τσαρικής Ρωσίας οργάνωσαν πολλούς φόνους και βίαιες πράξεις κατά του αζερμπαϊτζάνικου λαού. Καταστράφηκαν εκατοντάδες οικισμοί, χιλιάδες Αζερμπαϊτζάνοι έγιναν θύματα της αρμενικής τρομοκρατίας. Το Μάρτιο 1918 με την υποστήριξη των επικεφαλής της κομμούνας του Μπακού έγινε μεγάλο εθνικό μακελειό, άρχισε να υλοποιείται το ύπουλο σχέδιο με σκοπό τον καθαρισμό της επαρχίας του Μπακού από τους Αζερμπαϊτζάνους και την αρμενοποίησή της. Στο Μπακού και στην επαρχία σκοτώθηκαν χιλιάδες άνθρωποι, καταστράφηκαν τζαμιά, σχολεία, αρχιτεκτονικά μνημεία.
Η πολιτική της γενοκτονίας και του εκπατρισμού που ακολουθούσαν οι Αρμένιοι κατά των Αζερμπαϊτζάνων κατά τα χρόνια της σοβιετικής εξουσίας συνεχίστηκε σε πιο εκλεπτυσμένη και ύπουλη μορφή. Τα ιστορικά εδάφη του Αζερμπαϊ τζάν - Γεϊτσά, Ζανγκεζούρ και άλλες περιοχές με τη βοήθεια των επικεφαλής της τότε σοβιετικής εξουσίας μεταβιβάστηκαν στην Αρμενία, οι Αρμένιοι του Ναγκόρνι Καραμπάχ απέκτησαν ανεξαρτησία, και τελικά προετοιμάστηκε το έδαφος για τις παράνομες εδαφικές τους αξιώσεις στο μέλλον. Το 1948-1953 οι Αρμένιοι με την απόφαση των επικεφαλής της ΕΣΣΔ πέτυχαν το μαζικό εκπατρισμό των Αζερμπαϊτζάνων στο κρατικό επίπεδο από το Δυτικό Αζερμπαϊτζάν που ήταν τα ιστορικά τους εδάφη.
Στη μέση της δεκαετίας του 80 λόγω της ειδικής προστασία των επικεφαλής της ΕΣΣΔ ο αρμενικός εξτρεμισμός και οι αποσχιστικές τάσεις άρχισαν να μαίνονται σε νέα και ακόμα πιο απειλητική μορφή. Ως αποτέλεσμα αυτών των αποσχιστικών τάσεων οι οποίες ύστερα μεταμορφώθηκαν σε πόλεμο μεγάλης κλίμακας σκοτώθηκαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας αναγκάστηκαν να ζουν ως πρόσφυγες και αναγκαστικοί μετανάστες υπό απάνθρωπες συνθήκες. Τον Ιανουάριο 1990 η τότε κυβέρνηση της ΕΣΣΔ ακολουθούμενη τους Αρμένιους αποσχιστές έκανε αιματηρό μακελειό κατά του λαού μας. Το Φεβρουάριο 1992 οι αρμενικές στρατιωτικές μονάδες με τη βοήθεια και την άμεση συμμετοχή των σοβιετικών δυνάμεων έσβησαν από το πρόσωπο της γης τα εδάφη του Χοτζαλά. Χωρίς καμιά στρατιωτική ανάγκη χιλιάδες κάτοικοι σκοτώθηκαν βίαια, βασανίστηκαν, αιχμαλωτίστηκαν.
Η γενοκτονία προκάλεσε στον αζερμπαϊτζάνικο λαό μεγάλη πολιτική, οικονομική και ηθική βλάβη. Συνολικά κατά τον 20ο αιώνα περίπου 2 εκατομμύρια Αζερμπαϊτζάνοι ένιωθαν βαριές συνέπειες της πολιτικής εκπατρισμού και γενοκτονίας. Αρμένιοι εθνικιστές και σοβινιστές για την πραγματοποίηση της χίμαιρας περί «Μεγάλης Αρμενίας» από την αρχή και επί πολύ καιρό έκαναν πληροφοριακό προπαγανδιστικό πόλεμο κατά του λαού μας και κατά της χώρας μας. Η καμπάνια της ολοκληρωτικής δυσφήμισης, ο βρώμικος προπαγανδιστικός πόλεμος συνεχίζονται και σήμερα. Οι Αρμένιοι σοβινιστές εκμεταλλευόμενοι διαφορετικούς μεθόδους και μέσα εξαπατούν την κοινή γνώμη, πλαστογραφούν την ιστορία του Αζερμπαϊτζάν και όλου του Καυκάσου, πραγματοποιούν κατά των Αζερμπαϊτζάνων την καμπάνια της σκληρής ηθικής επίθεσης, δημιουργούν για το παγκόσμιο κοινό την εικόνα του «καταπιεζόμενου πολυβασανισμένου αρμενικού λαού». Οι αρμενικές κοινότητες, το αρμενικό λόμπι πραγματοποιούν την επάλληλη εργασία σ’ αυτή την κατεύθυνση. Ως αποτέλεσμα οι βουλές των κρατών του κόσμου που έμειναν αδιάφορες για τα γεγονότα της κατοχής και της γενοκτονίας που πραγματοποίησαν οι Αρμένιοι κατά του αζερμπαϊτζάνικου λαού σήμερα λαμβάνουν λανθασμένες προσαρμοσμένες στις πολιτικές συνθήκες αποφάσεις για τα γεγονότα που δήθεν, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των Αρμένιων έλαβαν χώρα εκατόν χρόνια πριν και ουσιαστικά με τις πράξεις τους ενθαρρύνουν τον εισβολέα. Οι Αρμένιοι πολιτικοί και ιδεολόγοι που ενθουσιάστηκαν από τις προσωρινές και απατηλές τους επιτυχίες, οι φανεροί και μεταμφιεσμένοι φορείς της ιδεολογίας μίσους προς όλους τους λαούς αγνοούν τους διεθνείς κανόνες δικαίου, παραβιάζουν τους κανόνες της πολιτισμένης συμβίωσης που καθιερώθηκαν στον πλανήτη μας.
Ο λαός του Αζερμπαϊτζάν ο οποίος θα εορτάσει σύντομα τη δέκατη επέτειο της ανεξαρτησίας του θέλει να ζει βάσει των κανόνων και νόμων αποδεκτών σ’ όλο τον κόσμο υπό συνθήκες ειρήνης και γαλήνης και να ασχολείται με τη δημιουργική δραστηριότητα. Σήμερα ενώπιον του κράτους και του λαού μας υπάρχει ο στόχος να διαδοθεί σ’ όλον τον κόσμο η αλήθεια για την πολιτική της γενοκτονίας που διεξάγεται κατά των Αζερμπαϊτζάνων επί αιώνες, να επιτευχθεί η καθιέρωση της δικαιοσύνης στη διεθνή κοινή γνώμη, να εξαλειφθούν οι βαριές συνέπειες της πολιτικής της γενοκτονίας και να ληφθούν σοβαρά μέτρα για να μη επαναληφθεί ξανά κάτι παρόμοιο.
Με τη σοβαρότητα, το μέγεθος και τις συνέπειες τα βάσανα που προκλήθηκαν στο λαό μας πρέπει να χαρακτηρίζονται και ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, πρέπει να λάβουν μια διεθνή πολιτική δικαιϊκή εκτίμηση, οι ιδεολόγοι και οι οργανωτές τους πρέπει να τιμωρηθούν ανάλογα. Όλοι πρέπει να είναι σίγουροι ότι εκείνοι που αναζητούν στο σύγχρονο κόσμο «την πιο ευρεία θέση κάτω από τον ήλιο» καθοδηγούμενοι από τη χίμαιρα της «Μεγάλης Αρμενίας», προπαγανδίζοντας την ιδεολογία μίσους και ολικού πολέμου ως προς τους άλλους λαούς, διεξάγοντας τη βίαια πολιτική κατά των γειτόνων πρέπει κάποτε να αναλάβουν την ευθύνη απέναντι στην ιστορία και την ανθρωπότητα.
Δεν έχουμε δικαίωμα να ξεχνάμε αυτά τα γεγονότα, τα μαθήματά τους. Η ιστορική λήθη μπορεί να κοστίσει ακριβά στο λαό μας. Είναι σημαντικό να μη ξεχνάμε γι’ αυτά τα σοβαρά εγκλήματα τα οποία από καιρό σε καιρό διαπράττονταν κατά των Αζερμπαϊτζάνων, να ανατρέφουμε τη νέα γενιά στο πνεύμα της επαγρύπνησης ως προς τις κακές δυνάμεις και τις ύπουλες προθέσεις τους.
Πάλι με το συναίσθημα μεγάλης θλίψης τιμώ τη λαμπρή μνήμη των θυμάτων της γενοκτονίας, σκύβω το κεφάλι απέναντι στη μνήμη τους,, εύχομαι στο λαό μας την επιμονή και την αντοχή.
Γκαϊντάρ Αλίγιεφ,
Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Αζερμαπαϊτζάν
Εφημερίδα «Εργάτης του Μπακού», 28 Μαρτίου 2001