Lieve landgenoten! ‎

Geachte Dames en Heren!‎

Het is voor mij een groot goed gekozen te zijn tot President van de onafhankelijke Republiek Azerbeidjaan, en bij deze wil ik blijk geven van mijn eerbied, achting en diepe ‎dankbaarheid aan het Azerbeidzjaanse volk, aan alle burgers van de republiek.‎

Het Azerbeidjaanse volk doorleeft de één van de zwaarste en meest tragische periodes van zijn ‎geschiedenis. Ik ben mij diep bewust van de verantwoordelijkheid die in deze ‎moeilijke tijd op mijn schouders gelegd wordt, en verzeker u dat ik al mijn handelen, mijn hele ‎leven in het teken zal stellen van mijn poging het grote vertrouwen en de hoge verwachtingen van mijn volk te ‎rechtvaardigen. Bij het betreden van dit hoge en verantwoordelijke ambt zijn de mening, ‎wijsheid en kracht van het Azerbeidzjaanse volk mijn voornaamste steun. De ‎verwachtingen van mijn volk dwingen me deze verantwoordelijkheid op mij te ‎nemen. Ik verzeker u dat ik alles zal doen wat in mijn macht ligt om deze verwachtingen waar te maken.

Het einde van de twintigste eeuw wordt gekenmerkt door politieke gebeurtenissen die de wereld op radicale wijze hebben veranderd. Het ‎Azerbeidzjaanse volk heeft deze ontwikkelingen niet langs zich heen laten gaan en heeft zijn eeuwenoude droom weten te realiseren: de creatie van een ‎onafhankelijke staat. De onafhankelijkheid van de Republiek ‎Azerbeidzjan was het logische resultaat van de sociaal-politieke ontwikkelingen in ‎de wereld in het algemeen en de voormalige USSR in het bijzonder. De onafhankelijkheid van onze republiek is een historische ‎gebeurtenis, is het nationaal eigendom van het Azerbeidzjaanse volk, en op geen ‎enkele wijze kunnen wij van de exclusieve rol van een enkele beweging of kracht spreken.

Tegelijkertijd heeft deze onafhankelijkheid grote en moeilijk op te lossen ‎problemen voor de republiek en haar burgers opgeworpen. Het versterken ‎van onze onafhankelijkheid, het opbouwen en vervolmaken de structuren en attributen van een onafhankelijke staat, het waarborgen van de territoriale ‎integriteit en de volledige soevereiniteit van Azerbeidzjan, het beëindigen van de staat van oorlog, het verbeteren van het welzijn van onze ‎burgers en het scheppen van de noodzakelijke voorwaarden voor hun leven en werk: dit zullen de belangrijkste opgaven van mijn presidentschap zijn, ‎en ik zal mijn uiterste best doen deze tot een goed einde te brengen. ‎

Azerbeidzjan heeft een oude geschiedenis, een rijke cultuur en enorme natuurlijke ‎rijkdommen. Met het verkrijgen van de onafhankelijkheid zijn alle voorwaarden vervuld deze effectief in te zetten voor de toekomstige ontwikkeling van het land. Dit is onze belangrijkste opgave.

De Republiek Azerbeidzjan ‎verkreeg haar onafhankelijkheid in uiterst moeilijke omstandigheden. Het allerzwaarst weegt wel de ‎staat van oorlog, waarin wij al meer dan vijf jaar leven; de bezetting van ons grondgebied door de Armeense troepen en alle rampen die als gevolg daarvan over het ‎Azerbeidzjaanse volk zijn gekomen. Daarom is het onze belangrijkste taak de ‎staat van oorlog te beëindigen en vreedzame levensvoorwaarden te scheppen voor onze burgers.

De ernstige toestand waarin Azerbeidzjan momenteel verkeert, is ontstaan als gevolg van ernstige fouten, gemaakt door de leiders van onze republiek en van de voormalige Sovjetunie aan ‎het begin van het conflict over Nagorny Karabach. Helaas werden in het verleden niet de noodzakelijke ‎maatregelen genomen om deze toestand te beëindigen. De economische, sociale, politieke en morele crisis ‎heeft zich de laatste tijd verder verdiept en men kan wel zeggen dat in 1993 een dieptepunt ‎bereikt is. In juni van dit jaar werd de interne stabiliteit van de republiek ‎volledig teniet gedaan. De strijd tussen de verschillende politieke machten, de ‎activiteit van zekere misdadige groeperingen, van separatistische bewegingen gericht op het uiteenvallen van de republiek en nog een heel aantal andere factoren vergrootten de instabiliteit nog.‎ Als gevolg van grove misrekeningen van haar politieke leiders bevond zich de ‎republiek in juni op de rand van een burgeroorlog en werd de afscheiding van sommige gebieden bestond een reëel ‎gevaar. God zij dank konden al ‎deze gevaren geëlimineerd worden, verscheidene misdadige groepen geliquideerd en ‎de voorwaarden voor sociale en politieke stabiliteit in de republiek hersteld worden.

De afgelopen vier maanden zijn moeilijke maanden geweest voor Azerbeidzjan. Tijdens deze periode hebben de republiek en haar burgers ‎vreselijke beproevingen doorgemaakt, die eens te meer bewezen hebben dat de wijsheid van ons volk, onze nationale eenheid en solidariteit, en eensgezindheid onder de burgers ons in staat stellen alle ‎moeilijkheden te boven te komen en de voorwaarden te scheppen die het de republiek mogelijk maken deze benarde situatie te boven te komen.

Hoewel binnen de republiek nu een relatieve stabiliteit bereikt is, zijn wij nog steeds in groot gevaar. Gedurende de meer dan vijf jaren durende militaire agressie van de Armeense strijdkrachten werd ongeveer ‎twintig procent van het grondgebied van Azerbeidzjan bezet. De voormalige autonome regio van Nagorny Karabach is volledig bezet; de stad Shusha, die iedere Azerbeidzjaner dierbaar en heilig is, is reeds anderhalf jaar in handen van de bezetter. De Armeense strijdkrachten bezetten de Azerbeidjaanse provincies Lachin, ‎Kelbadjar, Agdam, Fizuli, Jabrail en Gubadli. Als gevolg hiervan werden honderden steden en dorpen ‎vernietigd. Hun inwoners zijn veranderd in vluchtelingen die nog steeds in uiterste penibele omstandigheden leven. Dit alles heeft de spanningen op sociaal‎en geestelijk gebied nog verder doen rijzen. Onze belangrijkste opgaven zijn nu het beëindigen van de staat van oorlog, ‎de bevrijding van alle bezette gebieden, het veiligstellen van de territoriale ‎integriteit en veiligheid van de grenzen van onze soevereine staat, en de terugkeer van de vluchtelingen naar hun huis en haard.‎

Ik verzeker U ervan dat ik als President dit als mijn belangrijkste taak ‎beschouw, en dat om dit doel te bereiken ik mij volledig zal inzetten, alle krachten van ‎Azerbeidjaanse volk zal mobiliseren en geen kans onbenut zal laten.

Het beëindigen van een oorlog die al meer dan vijf jaren duurt, de bevrijding van de bezette ‎gebieden zijn geen gemakkelijke taak. Er zijn verschillende opvattingen in ‎onze samenleving over hoe dit doel te bereiken. Wij nemen in deze een pacifistische positie in en geven de voorkeur aan de oplossing van dit probleem door middel van vreedzame ‎onderhandelingen. Het is hierbij noodzakelijk om de ter beschikking staande diplomatieke middelen effectief ‎te gebruiken, vredesonderhandelingen te voeren die de belangen van ‎de Republiek Azerbeidzjan veilig stellen om op die manier ons doel te bereiken. Wij zullen effectief gebruik maken van de mogelijkheden die de Verenigde Naties, de CVSE (Conferentie voor Veiligheid en ‎Samenwerking in Europa), de VN-veiligheidsraad, en individuele staten die aan de regeling ‎van deze conflict deelnemen ons bieden en ons volledig inzetten om de oorlog te beëindigen en de bezette gebieden te herwinnen.

Tegelijkertijd moet de Republiek Azerbeidzjan als onafhankelijke staat echter over een strijdvaardig ‎leger beschikken. Helaas is op dit gebied sinds het verkrijgen van de onafhankelijkheid weinig gebeurd. In geval van nood, als onze vredesonderhandelingen ‎ te kort schieten, is de oprichting ‎van een krachtig leger een belangrijke opgave voor het veiligstellen van de territoriale ‎integriteit, de verdediging van onze republiek.

Ik wil hierbij opmerken dat het ‎Azerbeidjaanse volk tijdens deze vijf jaren van oorlog zware beproevingen heeft ondergaan, en zowel de ‎vreugde van de overwinning als de bitterheid van de nederlaag heeft gekend. Deze oorlog is voor ons een waar drama. Tegelijkertijd heeft zij de ‎wereld opnieuw de kracht, heldenmoed, en wijsheid van ons volk getoond. Onze mensen zijn in deze ‎oorlog met grote verliezen geconfronteerd. Ons land verdedigend, kwamen de heldhaftige zonen van ons volk om op het slagveld‎, stierven de martelaarsdood. Vandaag, tijdens deze plechtigheid, ‎vraag ik u met een minuut stilte de martelaren te gedenken die hun leven hebben geofferd voor de bescherming van het grondgebied en de soevereiniteit van Azerbeidzjan. God hebbe hun ziel.‎

Hierbij verkondig ik tevens dat hun dood niet ongewroken zal blijven. De herinnering aan onze helden zal in onze harten voortleven, de jeugd en toekomstige generaties ‎zullen hun voorbeeld volgen; het Azerbeidjaanse volk zal opstaan, ‎zich verenigen, een modern leger oprichten en zijn land, zijn onafhankelijkheid verdedigen als het licht in zijn ogen.

Één van de belangrijkste taken ‎van de onafhankelijke Republiek Azerbeidzjan is het versterken van het staatsapparaat. Onze weg staat ons duidelijk voor ogen, en wij hebben al meermaals ‎aangekondigd dat dit de weg van de democratie is. In het onafhankelijke ‎Azerbeidzjan moet een democratische rechtsstaat opgebouwd worden. Met behulp en behoud van zijn nationale historische tradities en bouwend op de steun van de ervaring van andere landen en op universele waarden, moet Azerbeidzjan de weg van de democratische ontwikkeling gaan. Dit is onze weg en hierbij beloof ik U dat ik deze weg trouw zal blijven.

Deze weg is in samenklank met ons historisch verleden en is tegelijkertijd voorwaarde om zich als onafhankelijke republiek met de wereldbeschaving te verbinden. Hiervoor zijn, of worden, alle benodigde voorwaarden geschapen. Persoonlijke vrijheid, vrijheid van ‎godsdienst, vrijheid van taalgebruik, vrijheid van meningsuiting zijn allen ‎voorwaarden voor de vorming van een democratische, beschaafde ‎maatschappij, en wij staan garant voor het behoud  van deze waarden. Een meerpartijensysteem is in de maak; vele nieuwe partijen zijn al opgericht ‎en vele zullen nog volgen. De staat zal ‎alle voorwaarden creëren voor hun formatie en ontwikkeling en er bestaat geen twijfel dat een maatschappij met een diversiteit aan politieke partijen, waar de democratische principes bevestiging vinden, de ‎ontwikkeling van Azerbeidzjan als onafhankelijke staat ten goede zal komen. ‎

In een meerpartijensysteem speelt ook de oppositie een belangrijke rol. Wij zullen ‎ook in de toekomst de oppositie met eerbied bejegenen, en ik wil hierbij de hoop uitspreken ‎dat de oppositiepartijen en –bewegingen in Azerbeidzjan een constructieve ‎stelling in zullen nemen. Dit zal de mogelijkheden voor de ontwikkeling van een ware ‎democratie in Azerbeidzjan verbreden. Kort gevat: wij beschouwen het bestaan ‎van een oppositiebeweging in Azerbeidzjan als een natuurlijk verschijnsel en ‎verklaren ons bereid tot constructieve samenwerking.

Wel zullen de oppositiegroeperingen en verschillende politieke organisaties de ‎onwettige, monstrueuze en ondemocratische methodes op moeten geven waar zij zich de afgelopen jaren van bediend hebben. Zij ‎kunnen vrij in Azerbeidzjan functioneren, maar geen enkele politieke partij of beweging of andere maatschappelijke organisatie mag haar eigen bewapende ‎eenheden hebben. Dit verklaar ik vandaag, en heel resoluut, ‎voor de gehele Azerbeidjaanse bevolking. Tot mijn spijt moet ik daaraan toevoegen, dat het slechte voorbeeld van het Populair Front, dat eens een positieve rol speelde in onze samenleving, de ‎vorming en inzetting van afzonderlijke onwettige bewapende ‎eenheden bevorderd heeft. Wij denken dat alle partijen, bewegingen en maatschappelijke organisaties afstand zullen doen van hun bewapende eenheden. Slechts de staat heeft recht op strijdkrachten. Wij ‎moeten er gezamenlijk naar streven deze onwettige bewapende eenheden te liquideren om de ‎basisvoorwaarden te scheppen voor de interne stabiliteit van onze republiek.

Eén van de belangrijkste ‎plichten van de staat in een beschaafde democratische maatschappij is de bescherming van de mensenrechten. Ik verzeker U ervan dat dit gebied ‎altijd mijn aandacht als die van de hoogste ambtsdrager van de republiek zal hebben en ik de bescherming van ‎rechten van de mens zal waarborgen. Kortom, wij zullen in onze maatschappij alle ‎voorwaarden creëren voor een volledige persoonlijke vrijheid. Hierbij neemt in de huidige omstandigheden de vrijheid van ‎godsdienst een speciale plaats in. Ons volk heeft zijn ‎godsdienstige tradities hersteld; de Islamitische godsdienst heeft zijn ‎historische plaats in de wereld ingenomen. Zij heeft grote invloed uitgeoefend op het geestelijke ‎leven, op de wetenschappelijke tradities van ons volk. Het is grotendeels dank zij de Islam dat onze cultuur en tradities van de ene ‎generatie op de andere werden doorgegeven en als nationaal bezit de huidige ‎generatie hebben bereikt. In Azerbeidzjan zijn, of worden, alle benodigde voorwaarden geschapen voor een volledige vrijheid van godsdienst. Wij hebben er vertrouwen in dat de godsdienst in deze moeilijke tijden een belangrijke rol zal spelen in het scheppen ‎van eenheid en solidariteit.

Onze republiek biedt een thuis aan vele verschillende volkeren. Dit is een ‎kenmerkende eigenschap van onze republiek, die een rijke ‎geschiedenis heeft waar wij met recht trots op zijn. Alle burgers van Azerbeidzjan ‎hebben gelijke rechten ongeacht hun nationaliteit of godsdienst, en wij ‎zullen er ook in de toekomst alles aan doen om alle voorwaarden te scheppen voor een gelijke participatie van onze burgers in ‎het maatschappelijke en politieke leven van de republiek. Zowel het Hoofd van de ‎Kaukasische Moslims als de vertegenwoordigers van de  Christelijke en Joodse gemeenschappen hebben mij vandaag hun gelukwensen overgebracht met het aanvaarden van het presidentsambt. Ik wil hierbij blijk geven van mijn dankbaarheid en hen verzekeren ‎dat wij alles zullen doen om de gelijkheid van alle naties en ‎godsdiensten in Azerbeidzjan te waarborgen.

Eén van de belangrijkste stappen ter versterking van de onafhankelijkheid van onze republiek is het vormen van een gestructureerd en weldoordacht buitenlands beleid, dat ons in staat stelt de belangen van ‎Azerbeidzjan in de internationale arena te verdedigen. Helaas is sinds het verkrijgen van de onafhankelijkheid op dit gebied weinig werk verzet. Wij hebben een aantal ernstige vraagstukken op te lossen. In de eerste plaats moet ons ‎buitenlands beleid gericht zijn op het veiligstellen van de onafhankelijkheid ‎van Azerbeidzjan. Het is onze opgave gelijkwaardige en wederzijds gunstige ‎betrekkingen aan te gaan met alle landen en deze effectief te benutten voor de consolidatie van de internationale positie van de Republiek Azerbeidzjan, evenals ‎voor de ontwikkeling van haar economie, cultuur en wetenschap. Ons buitenlands beleid is gericht op vrede en wij stellen ons niet ten doel de ‎soevereiniteit of territoriale integriteit van andere staten te schenden. Te‎gelijkertijd zullen wij alles in het werk stellen om met behulp van ons buitenlands beleid onze eigen soevereiniteit, onafhankelijkheid en ‎territoriale integriteit te waarborgen. Ik ‎denk dat onze inspanningen de voorwaarden zullen scheppen ‎voor een wijdere erkenning van Azerbeidzjan en dat onze republiek een waardige plaats in de wereldgemeenschap in zal nemen.

Talrijke staatshoofden hebben mij hun ‎gelukwensen toegezonden ter gelegenheid van mijn verkiezing tot President. Ik vat deze in de eerste plaats op als de erkenning van de ‎onafhankelijkheid van Azerbeidzjan en haar plaats in de ‎wereldgemeenschap van staten. Ik spreek hierbij mijn dank uit aan de staatshoofden die mij hun gelukwensen toegezonden hebben, en aan de vertegenwoordigers van andere staten die hier in deze zaal aanwezig zijn. Ik ‎verzeker u ervan dat de Republiek Azerbeidzjan als onafhankelijke staat zal streven naar wederzijds gunstige betrekkingen met hun respectievelijke, maar ook met ‎andere landen, en met dank gebruik zal maken van de mogelijkheden die zij bieden de situatie in ‎ons land te verbeteren. Ik dank u zeer en wens de leiders van uw landen en hun ‎volkeren geluk en succes in al hun ondernemingen.

Om Azerbeidzjan uit zijn huidige, zware toestand te helpen moet ook op sociaal-‎economisch gebied veel gebeuren. Hoewel het bereiken van de onafhankelijkheid voor ons een ‎historische gebeurtenis is, schept de huidige staat van de economie voor ons ‎nog vele moeilijkheden. De crisis waarin het land de laatste ‎jaren verkeerd heeft, heeft een negatieve invloed gehad op alle takken van de economie‎. Men zou zelfs kunnen zeggen dat deze volledig verwoest is, wat tot een daling van het welzijn van alle burgers heeft geleid. Daarbij heeft Azerbeidzjan een enorm sociaal-‎economisch, wetenschappelijk en technisch potentieel. De ‎geopolitieke situatie van het land, zijn natuurlijke rijkdommen, de over de jaren opgebouwde infrastructuur maken het mogelijk deze crisis te overkomen. Hiervoor zullen wij aan de ene kant het aanwezige potentieel effectief moeten ‎gebruiken, en aan de andere kant economische ‎hervormingen door moeten voeren in de richting van een markteconomie. Dit is geen eenvoudige weg. De overgang van het socio-economische ‎systeem dat zich over de decennia heeft opgebouwd naar een vrije markt zal niet zonder slag of stoot gaan, en de in de afgelopen jaren gemaakte fouten op dit ‎gebied maken de situatie er niet rooskleuriger op. Toch is dit de weg die wij moeten volgen, omdat wij een andere weg niet hebben. Dit werk moet in ‎overeenstemming met de economische situatie en de tradities van ons land georganiseerd worden, waarbij het bestaande economische ‎potentieel ten volle benut moet worden. Wij kunnen niet toelaten dat dit ‎potentieel verder verwoest wordt, maar moeten trachten het in te zetten ten behoeve van de burgers van onze republiek, om ‎het welzijn van de gehele bevolking te verbeteren.

Het is onze plicht op dit gebied democratische hervormingen door te voeren en weldoordachte ‎maatregelen te nemen, en dit is dan ook de weg die wij willen gaan. In verband hiermee wil ik het intreden van de Republiek ‎Azerbeidzjan in het Gemenebest van Onafhankelijke Staten (GOS) noemen. Over dit vraagstuk is lang gedebatteerd, en uiteindelijk heeft Azerbeidzjan zich bij het GOS aangesloten. Wij zijn ervan overtuigd dat deze stap ‎gunstige voorwaarden zal scheppen voor de ontwikkeling van onze economie, die wij dan ook ten volle moeten benutten.

Ik wil ook opmerken dat in sommige cirkels gepoogd wordt de aansluiting van ‎Azerbeidzjan bij het GOS als een gevaarlijk fenomeen af te schilderen. Dit is een onjuiste opvatting. Ook als lid van het GOS zal Azerbeidzjan zijn onafhankelijkheid ‎beschermen, en ons lidmaatschap van het GOS zal de onafhankelijkheid van onze ‎republiek niet de minste schade berokkenen. Het is als onafhankelijk staat dat Azerbeidzjan een ‎democratische weg zal gaan, de internationale normen ‎volgend. Nooit meer zullen de communistische ideologie, het communistische regime in ‎Azerbeidzjan hersteld worden. Ik denk dat de meerderheid van onze ‎burgers deze mening deelt. De Republiek ‎Azerbeidzjan zal nooit meer deel van een andere staat uitmaken of in afhankelijkheid geraken, maar zal van nu af aan steeds haar onafhankelijkheid bewaren en bewaken.

Ons binnenlands ‎en buitenlands beleid zullen gebaseerd zijn op democratische principes. Met ‎het versterken van de democratische principes binnen Azerbeidzjan stellen wij het buitenlands beleid in dienst van de ‎onafhankelijkheid van de republiek. Als ‎President verklaar ik dit openbaar voor mijn volk en ik ‎verzeker u dat ik deze principes altijd trouw zal zijn.‎

Mijn beste, geachte landgenoten!‎

Deze dag is voor mij een historische, een bijzondere dag. Ik wil nogmaals mijn ‎diepe dankbaarheid, mijn eerbied, mijn liefde uitspreken voor de burgers van Azerbeidzjan, het gehele ‎Azerbeidjaanse volk danken voor het in mij gestelde vertrouwen, en u ervan verzekeren dat ik tot ‎het einde van mijn dagen mijn volk trouw zal dienen en al mijn handelen ‎ zal ‎wijden aan de ontwikkeling, aan de toekomst van de Republiek Azerbeidzjan.

Met mijn hand op de Grondwet van de Republiek Azerbeidzjan ‎zweer ik dat ik al mijn kennis, kracht en ervaring in dienst zal stellen van het welzijn van ‎het Azerbeidjaanse volk en de Republiek Azerbeidzjan.

Ik zweer ‎dat ik de plichten van Presidentschap zal vervullen in naam van de hoogste doelstellingen en ideeën en al mijn krachten zal inzetten om de ‎volledige onafhankelijkheid, soevereiniteit, en territoriale integriteit van de ‎Republiek Azerbeidzjan veiling te stellen.

Ik zweer dat ik de garant zal staan voor de ‎naleving van de Grondwet en de andere wetten van de Republiek Azerbeidzjan, voor de rechten en vrijheden van alle Azerbeidzjaanse burgers ongeacht hun nationaliteit, godsdienst of politieke overtuigingen; voor vrijheid en voor de ontwikkeling van de Republiek Azerbeidzjan als democratische ‎rechtsstaat.

Ik zweer dat ik het Azerbeidjaanse volk, de Republiek ‎Azerbeidzjan met waardigheid zal dienen en ernaar zal streven onze ‎onafhankelijke staat een waardige plaats in te laten nemen temidden van de beschaafde landen in ‎de wereldgemeenschap.

Met mijn hand op de Heilige ‎Koran zweer ik dat ik trouw zal zijn aan de nationale, geestelijke tradities van ‎het Azerbeidjaanse volk en de bescherming, bevestiging en ‎ontwikkeling van deze tradities in onze onafhankelijke staat zal verzekeren. ‎