აზერბაიჯანის პრეზიდენტის განცხადება – ქ. ბაქო 1995 წ.

აზერბაიჯანის რესპუბლიკა,–  მიუხედავად   იმისა,რომ  იძულებით  იქნა ომში ჩათრეული და  მისი   ტერიტორიის ოც პროცენტზე მეტის ოკუპირებულ იქნა  და ერთ მილიონზე მეტი აზერბაიჯანელი მშობლიური მიწებიდან  განიდევნა და ლტოლვილად იქცა ,–   სომხეთ–აზერბაიჯანის კონფლიქტის მშვიდობიანი პოლიტიკური  გზით მოგვარების მომხრეა.

ჩვენის აზრით ,საზღვრების ხელშეუხებლობა, სახელმწიფოს ტერიტორიული  მთლიანობის შესახებ გაერო –ს წესდების მოთხოვნები  და ეუთოს პრინციპები, ომის მსხვერპლთა შესახებ საერთაშორისო კონვენციები,  კონფლიქტის მოგვარებისა და მისი მძიმე შედეგების აღმოფხვრისათვის  საიმედო საფუძველს წარმოადგენს.

აზერბაიჯანის რესპუბლიკა გამოეხმაურა რა ,ამ პრინციპული პოზიციის საფუძველზე და რუსეთის ფედერაციის პრეზიდენტის ბორის ელცინის, დსთ–ის პარლამეტთაშორისი ასსამბლეის , ეუთოს ახლანდელი თანათავჯდომარის,საერთაშორისო წითელი ჯვრის კომიტეტის თავჯდომარის და სხვა  ავტორიტეტული საერთაშორისო ორგანიზაციების  თხოვნას , სომხეთ–აზერბაიჯანის ფრონტზე  ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ  დადებული ხელშეკრულების წლისთავთან დაკავშირებით ცალმხრივი წესით  აზერბაიჯანის რესპუბლიკაში მყოფი ყველა  სამხედრო ტყვე, სხვა მიზეზით დაკავებული სომხეთის  რესპუბლიკის მოქალაქეები და ეროვნებით სომეხი  პირები გაანთავისუფლა.

სინანულით  ავღნიშნავთ,რომ საერთაშორისო წითელი ჯვრის კომიტეტმა , აზერბაიჯანის მიერ მიწოდებული სიების მიხედვით  სომხეთის  ტერიტორიაზე  და  აზერბაიჯანის რესპუბლიკის  ტერიტორიის ოკუპირებულ ნაწილზე  მცხოვრები    ასეულობით აზერბაიჯანელი მძევლისა და  სამხედრო ტყვეთა რაოდენობის    შესწავლა და დადგენა დღემდე   ვერ მოახერხა.

ვიმედოვნებთ,რომ სომხეთის მხარე  ამ საქმის წარმოებისა და ტყვედ ჩავარდნილი  ყველა აზერბაიჯანელი მოქალაქის განთავისუფლებისათვის შესაბამის პირობებს შექმნის.

აზერბაიჯანის რესპუბლიკა კიდევ ერთხელ  აფიქსირებს  სომხეთ–აზერბაიჯანის კონფლიქტის მშვიდობიანი გზით მოგვარებისათვის  მზად ყოფნას და  იმედოვნებს,რომ მის მიერ გადადგმული ჰუმანისტური  ნაბიჯები მოკლე ხანში მშვიდობის დამყარებას შეუწყობს ხელს.