BIOGRAFIE


Heidar Alirza oglu Aliyev /Heidär Älirza oğlu Älijev/ - nationale leider van het Azerbeidjaanse volk

Heidar Alijev oglu Aliyev werd op 10 mei 1923 in de stad Nachtsjyvan in Azerbeidzjan geboren. Na afronding van zijn opleiding aan de Middelbare Pedagogische School te Nachtsjyvan ging hij architectuur aan het Industriële Instituut van Azerbeidzjan (heden: De Staatsolieacademie van Azerbeidzjan) studeren. Door de oorlog kon hij zijn studie niet afmaken.

Vanaf 1941 werkte Heidar Alijev als afdelingshoofd bij het Volkscomité van Binnenlandse Zaken van Nachtsjyvanskaja ASSR (Autonome Republiek) alsmede bij de Raad van Volkscommissarissen van Nachtsjyvanskaja ASSR. In 1944 werd hij bij de Staatsveiligheidsdiensten aangesteld. Vanaf deze tijd diende Heidar Alijev aan het veiligheidsdienstensysteem, waar hij vanaf 1964 de functie van het plaatsvervangend hoofd en vanaf 1967 de functie van hoofd van het Staatsveiligheidcomité bij de Ministerraad van de Azerbeidjaanse SSR (Republiek Azerbeidzjan) bekleedde. Hij werd tot generaal-majoor gepromoveerd. In die jaren heeft hij de hogere beroepsopleiding in Leningrad (heden Sint-Petersburg) gevolgd en in 1957 is hij aan de faculteit Geschiedenis aan de Staatsuniversiteit van Azerbeidzjan afgestudeerd.

In juli 1969 werd hij tijdens de plenaire zitting van het Centrale Comité van de Communistische Partij van Azerbeidzjan tot eerste secretaris van het Centrale Comité van de Communistische Partij van Azerbeidzjan verkozen en werd hij de leider van de republiek. In december 1982 werd Heidar Alijev tot lid van het Politbureau van het Centrale Comité van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie gekozen en benoemd tot eerste plaatsvervangend voorzitter van de Ministerraad van de USSR, waarmee hij een van de leiders van de USSR werd.

Vervolgens bleef Heidar Alijev twintig jaar lang als gedeputeerde van de Opperraad van de USSR optreden waarbij hij vijf jaar lang een functie van het Hoofd van de Opperraad van de USSR bekleedde.

In oktober 1987 heeft Heidar Alijev als blijk van zijn bezwaar tegen de politieke koers van het Politbureau van het Centrale Comité van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie en van de secretaris-generaal Michael Gorbachev in persoon, zijn ontslag ingediend.

In verband met de bloederige tragedie die het Sovjetleger op 20 januari 1990 in Baku heeft aangericht, heeft Heidar Alijev de volgende dag bij de Regering van Azerbeidzjan in Moskou met de Resolutie opgetreden waarin hij de organisatoren en uitvoerders van die misdaad tegen het Azerbeidjaanse volk heeft beschuldigd en geëist hen te bestraffen. Als protest tegen de hypocriete politieke houding van de leiding van de USSR in verband met het extreem scherpe conflict in Nagorny Karabach, dat in juli 1991 escaleerde, heeft hij de Communistische Partij van de Sovjet-Unie verlaten.

Bij zijn terugkomst in Azerbeidzjan in juli 1990 woonde Heidar Alijev eerst in Baku en daarna in Nachtsjyvan waar hij nog hetzelfde jaar als volksgedeputeerde van de Opperraad van Azerbeidzjan werd verkozen. Tussen 1991-1993 bekleedde hij de functie van voorzitter van de Opperste Medzjlis van de Nachtsjyvan Autonome Republiek en tevens van ondervoorzitter van de Opperraad van de Republiek Azerbeidzjan. Bij het oprichtingscongres van de partij "Eni Azerbeidzjan" in 1992 werd Heidar Alijev tot Partijvoorzitter gekozen.

Tijdens de uiterst scherp geëscaleerde regeringscrisis in mei-juni 1993, toen het land met het gevaar van een civiele oorlog en het verlies van de onafhankelijkheid werd bedreigd, eiste het Azerbeidjaanse volk Heidar Alijev aan de macht brengen.

De toenmalige leiders van Azerbeidzjan waren genoodzaakt om Heidar Alijev officieel in Baku uit te nodigen. Op 15 juni 1993 werd Heidar Alijev als Voorzitter van de Opperraad van Azerbeidzjan gekozen en vanaf 24 juli is bij Besluit van Milli Medzjlis de uitvoering van zijn volmacht als President van de Republiek Azerbeidzjan van kracht geworden. Op 3 oktober 1993 werd Heidar Alijev als gevolg van de nationale verkiezingen tot President van de Republiek Azerbeidzjan benoemd. Op 11 oktober 1998 werd hij met 76,1 procent van de stemmen bij de hogere volksopkomst opnieuw tot President van de Republiek Azerbeidzjan herkozen. Voor de presidentsverkiezingen van 15 oktober 2003 heeft Heidar Alijev zich in eerste instantie herkiesbaar gesteld, maar daarna moest hij in verband met gezondheidsproblemen zijn kandidatuur intrekken.

Heidar Alijev was met een aantal internationale prijzen gelauwerd en met eredoctoraten van diverse universiteiten in veel landen alsmede met andere hoge onderscheidingen gehonoreerd. Hij was viermaal met de Leninorde gedecoreerd, heeft de Rodesterorde en vele medailles ontvangen, werd tweemaal met de eretitel "Held van de Socialistische Arbeid" geëerd alsmede met medailles van de vele buitenlandse staten onderscheden.

Meer dan dertig jaar lang blijft het historische lot van Azerbeidzjan onafgebroken met de naam van Heidar Alijev onafscheidelijk verbonden. De wedergeboorte van het volk tijdens de afgelopen jaren in alle levensaspecten van de sociale, politieke, economische en culturele ontwikkeling is volledig met zijn naam gebonden.

Tijdens de gehele periode van zijn leiderschap is Heidar Alijev bezig geweest om zijn moederland, Azerbeidzjan, naar welks vooruitgang hij altijd streefde, welks rijke culturele tradities en geschiedenis hij altijd koesterde, en om welks toekomstige generaties hij zich altijd bleef bekommeren, te dienen en heeft hij een zware en moeilijke tijdproef doorstaan.

Als vooraanstaand politicus en staatsman werd deze onbetwiste volksleider nog tijdens zijn leven een levende legende en daarom trok het fenomeen van Heidar Alijev altijd zo veel aandacht. Het turbulente politieke leven van deze grote nationale leider, die overal ter wereld bewondering van Azerbeidjaanse (Azerische) volkeren afdwong, was veel besproken en uitgelicht, zowel door de republikeinse als door de wereld massamedia.

In juni 1993 toen het volk van Azerbeidzjan door gevaar van het val van nationale staatsbestel werd bedreigd, tijdens die allerzwartste dagen, hebben de mensen nadrukkelijk van het toenmalige landbestuur geëist af te treden en sindsdien werd het lot van het volk weer aan Heidar Alijev toevertrouwd.

Heidar Alijev, die het lijden van zijn volk inzag, heeft dit volhardende verzoek aanvaard en is naar de grote politiek in Azerbeidzjan teruggekeerd. Het volk omarmde zijn terugkeer met hoop en vreugde; de dag van zijn terugkeer is in de geschiedenis van het onafhankelijke Azerbeidzjan als de Dag van Nationale Redding ingegaan.