آثار / اقتصاد / سازمانهای اقتصادی بین المللی

بیانیه مطبوعاتی حیدر علی اف رئیس جمهوری آذربایجان در پایان نشست سران در کازابلانکا، ١٥ دسامبر سال ١٩٩٤


اینجانب به نیابت از کشورهای آسیایی مطالب خود را بمناسبت پایان کار نشست سران بیان داشتم. این مهم را بمنزله احترام و توجهی میدانم که نسبت به جمهوری آذربایجان و ملت ما قائل شده اند. من این را میپذیرم. خیلی خوشحالم که چنین فرصتی فراهم شد و اینجانب به نیابت از دولتهای آسیایی اینجا سخنرانی کردم...

در این نشست قطعنامه های بسیار جدی و بزرگی تصویب شدند. از جمله سه قطعنامه مرتبط با آذربایجان نیز به تصویب رسید که یکی از آنها در خصوص محکومیت تجاوز ارمنستان علیه خاک آذربایجان و دومی در باره کمکهای اقتصادی و بشردوستانه سازمان کنفرانس اسلامی به آذربایجان با ملاحظه وضع سخت کشورمان و سومی نیز به پاراگراف بلندی راجع به تجاوز ارمنستان به خاک آذربایجان مربوط میشود که در بیانیه پایانی آمده اند. در آن پاراگراف مراتب صدمات وارده به آذربایجان در نتیجه این تجاوز و کشته شدن انسانها و تخریب اراضی ما بصورت مفصل بحث گردیده است. در آن سند ضمنا مطالبه شده که نیروهای مسلح ارمنستان بدون هیچ قید و شرطی سرزمینهای آذربایجان را تخلیه کنند. همچنین موضوع عقب نشینی از بخشهای شوشا و لاچین نیز در آن گنجانده شده است. همه این موارد از اهمیت فراوانی برای ما برخودار است...

در این نشست قطعنامه های مختلفی مربوط به کل جهان اسلام و نقاط متشنج تصویب شد. بیانیه پایانی نیز خیلی مفصل و متشکل از قسمتهای متعددی است. همه این موارد در آن منعکس شده است. از اینرو من شکی ندارم که آن بازتاب گسترده یی در سراسر جهان پیدا خواهد کرد. این نشست تأثیر مشخصی در سیاستهای جهانی برجای خواهد گذاشت...

بعد از پایان نشست سران، با حسن دوم پادشاه مراکش ملاقات داشتم. ما در خصوص نتایج نشست و نیز در باره روابط فی ما بین مراکش و آذربایجان گفتگو کردیم. پادشاه حسن دوم از من برای انجام سفر رسمی به مراکش دعوت کردند. ایشان گفتند که خیلی آرزومندند تا این سفر بعد از ماه رمضان تحقق یابد. ایشان متذکر شدند که این سفر از حیث توسعه روابط فی ما بین آذربایجان و مراکش خیلی مهم است. یک سری مشکلات موجود هستند که مذاکره آنها واجب است. من این دعوت را با رضایت کامل پذیرفتم و گفتم که از این دعوت حتما استفاده خواهم برد.

در عین حال اینجانب  نیز از پادشاه مراکش برای انجام سفر رسمی به آذربایجان دعوت بعمل آوردم. بیان داشتم که آشنایی وی با آذربایجان کمک زیادی در حل مشکلات موجود در جهان اسلام خواهد داشت. ایشان نیز پیشنهاد مرا با رضایت کامل پذیرفتند و بیان داشتند که تلاش خواهند کرد تا حتما این دعوت را عملی و به آذربایجان سفرنمایند.