آثار / سیاست خارجی / آذربایجان- سازمانهای بین المللی

متن سخنرانی حیدر علی اف رئیس جمهوری آذربایجان در مراسم رسمی بمناسبت پذیرش جمهوری آذربایجان به عضویت شورای اروپا - ۲۵ ژانویه سال ۲۰۰۱، استراسبورگ


scotch egg
scotch egg
temp-thumb
temp-thumb

جناب رئیس محترم جلسه!

جناب ریاست محترم کمیته وزرا!

جناب دبیر کل محترم!

حضار ارجمند!

امروز در استراسبورگ- مرکز پارلمانتاریسم اروپا، دراین کاخ مجلل شورای اروپا رویدادی بسی مهم هم برای جمهوری آذربایجان و هم برای اروپا اتفاق

می افتد- آذربایجان به خانواده اروپا پذیرفته می شود. بدین وسیله نیز، جریان یکپارچگی و تمامیت اروپا نه تنها از لحاظ تاریخی و فرهنگی، بلکه از نگاه سیاسی هم تکمیل می شود.

در سال ۱۹۹۱ در ارتباط با فروپاشی اتحاد شوروی، آذربایجان استقلال دولتی خود را اعلام کرد. آذربایجان نه تنها ظرف ۱۰ سال اخیر، بلکه طی دو قرن گذشته تاریخ، بطور مرتب سعی برای اخذ فرهنگ اروپا و غرب و ارزشهای عموم بشری نموده است. آذربایجان که، در تلاقی شرق با غرب، اروپا و آسیا قرار دارد، تبدیل به مرکز تقاطع ادیان، تاریخها و فرهنگها و نیز به پلی میان دو قاره و دو تمدن گردیده است. مردم آذربایجان بدون انفصال از ریشه های شرقی خود، یک فرهنگ بی نظیری متکی بر ترکیب تمدن غرب بوجود آورده و ارزشهای ترقی خواه غرب را در قفقاز، خاور نزدیک و میانه ترویج نموده است. صرفاً نتیجه تماس نزدیک و هدفمند با اروپا می باشد که، از اواسط قرن ۱۹ به بعد اولین روزنامه، نخستین مدارس مدل اروپایی، اولین تئاتر، نخستین ادبیات و افکار عمومی نوین و سرانجام، اولین حکومت لائیک مدل جمهوری دموکراتیک را در سال ۱۹۱۸ مردم آذربایجان در شرق اسلامی تاسیس نموده است. امروز ما شاهد ثمره نه تنها همکاری سیاسی چند سال اخیر، بلکه فواید تجارب دو قرنی مان نیز

هستیم.

آذربایجان که، در سال ۱۹۹۱ به استقلال دولتی خود دست یافت، بطور قطعی راه همگرایی با اروپا و ارزشهای بشردوستانه و دموکراتیک آن را در پیش گرفته است. از لحاظ تاریخی، ظرف مدت بسیار کوتاهی ما با استناد به تجربه پیشرو اروپا، به دستاوردهای زیادی رسیده ایم. ما علیرغم تمامی مشکلات، از راه اقتصاد لیبرال و تشکیل نظام جامعه مدنی پیروی نمودیم. ما حفظ حقوق بشر را مطرح ساخته و سعی برای رهایی میهن مان و شهروندان خود از میراث سخت رژیم تام روایی نمودیم. ما به ثبات داخلی که، جزو مهمترین شروط توسعه دموکراسی می باشد، دست یافتیم. ما، شرایط آزادی بیان، مطبوعات آزاد و سیستم سیاسی چند حزبی را فراهم کردیم. ما قانون اساسی را که، یک سوم مفاد آن مختص حراست از حقوق بشر و عمده آزادی های آن گردیده است، به تصویب رساندیم. برای نخستین بار در شرق حکم اعدام را لغو، سیستم قانونگذاری جدید را ایجاد کرده و انتخابات ریاست جمهوری، پارلمانی و شهرداری برگزار نمودیم. برخی اصلاحات مهم سیاسی و اقتصادی انجام داده ایم و می دهیم.

ولی متاسفانه، با وجود تمامی مشکلات، ما حین پذیرش به عضویت شورای اروپا نه تنها تحولات مثبت و موفقیتها، بلکه برخی معضلات مان را نیز همراه خود می آوریم. این، قبل از هر چیزی شامل مسأله قره باغ کوهستانی لاینحل بین آذربایجان و ارمنستان- کشوری که، امروز همزمان به عضویت شورای اروپا در می آید، می گردد. مشکلاتی که، این مسأله در آذربایجان بوجود آورده است، در وهله اول توده کثیرالعده آوارگان و اوضاع وخیم اقتصادی و سیاسی، باعث اخلال در راه توسعه دموکراسی نه تنها در کشور مان، بلکه در کل منطقه گردیده و موانع جدی در حفظ حقوق بشر در آن ایجاد می نماید.

ما، پذیرش کشورمان بعضویت شورای اروپا را نه تنها بعنوان ارزیابی مثبت از کارنامه ما و اصلاحات انجام یافته، بلکه بمنزله دست دوستی که، بسوی کشورمان و ملت مان دراز شده است، تلقی می نماییم و لذا اطمینان داریم که، بعضی از مسایل، در داخل خانواده اروپای واحد حل و فصل خواهد گردید.

در این دقایق، ما رویداد تاریخی را سپری می نماییم. بزودی پرچم آذربایجان در مقابل کاخ شورای اروپا به اهتزاز در می آید. یکی از رنگهای پرچم ما معنی معاصر شدن، یعنی اروپایی شدن را دارد. خوشبختیم که، با مساعی مشترک همه ما، بار دیگر پرچم مان معنای واقعی خود را می یابد و جایگاه اصلی اش را احراز می کند. از همه تان متشکرم.