Zaświadczenie historyczne do dokumentu "Odezwa Hajdara Alijewa do organizacji partyjnej Gabinetu Ministrów ZSRR" (Nachiczewan, 19 lipca 1991 roku)


W październiku 1987 roku wybitny działacz partyjny i państwowy Hajdar Alijew, który w latach 1969-1982 był pierwszym sekretarzem KC PK Azerbejdżanu, członkiem Biura Politycznego KC KPZR i pierwszym zastępcą przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR w latach 1982-1987, nie zgadzając się z kursem politycznym, wybranym przez władze ZSRR, zrezygnował z zajmowanych przez niego stanowisk. Po pewnym czasie od dymisji Hajdara Alijewa, który był potencjalną przeszkodą w realizacji przez Armenię pretensji terytorialnych skierowanych przeciw Azerbejdżanowi, w Armenii rozpoczęto głosić hasła o przyłączeniu Górnego Karabachu do tego kraju, będącego rdzennie historycznym obszarem Azerbejdżanu. Agresja rozpoczęta przez Ormian przeciwko Azerbejdżanowi w kolejnych latach, proormiańskie stanowisko KPZR i dopuszczenie do działań agresora rozwinęły się w skierowany przeciw imperium ruch narodowowyzwoleńczy w Azerbejdżanie. Aby zagłuszyć protesty setki tysięcy Azerbejdżan, hasłami których były integralność i niepodległość Azerbejdżanu, oraz zapobiec upadkowi imperium, 20 stycznia 1990 roku skierowano do Baku wojsko radzieckie, które dopuściło się zabójstw na ponad stu osobach spośród ludności cywilnej miasta. 21 stycznia, mieszkający w tym okresie w Moskwie Hajdar Alijew, który dowiedział się o tym potwornym przestępstwie dokonanym przez reżym radziecki przeciw narodowi azerbejdżańskiemu, wyraził stanowczy sprzeciw wobec partii komunistycznej i władz ZSRR, zażądał też ukarania winnych. Potem w prasie ZSRR zaczęto prowadzić oszczerczą nagonkę skierowaną przeciw Hajdarowi Alijewowi.

Poddany politycznym prześladowaniom Hajdar Alijew w lipcu 1990 roku przyjechał do Azerbejdżanu, do Nachiczewanu, gdzie na pewien czas został wybrany posłem do Rady Najwyższej Nachiczewańskiej ASRR, a także Azerbejdżańskiej SRR. 29 lipca 1991 roku deputowany Hajdar Alijew skierował podanie do organizacji partyjnej Gabinetu Ministrów ZSRR o wyjściu z Partii Komunistycznej, członkiem której był od 1943 roku.

Podejmując tę decyzję Hajdar Alijew wskazał w swym podaniu na agresję wojskową dokonaną przez imperium w styczniu 1990 roku przeciw narodowi azerbejdżańskiemu, na zaognioną sytuację konfliktową powstałą w Obwodzie Autonomicznym Górnego Karabachu za sprawą ormiańskich nacjonalistów, którzy są pod opieką KPZR itd.
 

Niniejsze świadectwo historyczne sporządzono 11 lutego 2005 roku