Przemówienie Prezydenta Republiki Azerbejdżanu Hajdara Alijewa na przyjęciu organizowanym przez Instytut Adama Smitha, Londyn – 29 listopada 1995 roku


Szanowni Panie i Panowie!

Dzisiaj, tutaj w Wielkiej Brytanii, w Londynie, dzięki inicjatywie Instytutu Adama Smitha, jesteśmy uczestnikami dużego wydarzenia, wielkiej ceremonii. Jesteśmy uczestnikami bardzo wpływowej konferencji, poświęconej problemom rozwoju Republiki Azerbejdżanu, gospodarce niezależnego Azerbejdżanu, biznesu w naszym kraju i przyciągnięcia do Azerbejdżanu wkładów, inwestycji. Cieszę się, że na tę konferencję przybyli delegacje i goście z wielu krajów oraz, że podjęli oni inicjatywę do udziału w konferencji. To nas bardzo cieszy i z jednej strony świadczy o tym, jak poważanym centrum ekonomicznym jest Instytut Adama Smitha, zaś z innej strony – jak wielkie jest zainteresowanie na świecie niezależną Republiką Azerbejdżanu, jej gospodarką.

O dzisiejszej konferencji można mówić długo. Jednakże zrozumiałem, że tu, w Wielkiej Brytanii, powszechny jest bardzo krótki toast. Proszę państwa, do czego są te oklaski! Chcecie, żebym przemówił krótko, czy... Na Kaukazie każdy toast wygłasza się przez godzinę. Zaś w Wielkiej Brytanii toast za Królową został ujęty w kilku słowach. Jaki tryb Państwo sobie życzą – taki jak na Kaukazie czy jak w Wielkiej Brytanii? Nie będę zajmował Państwu dużo czasu. Lecz pragnę zaznaczyć pewien fakt. Kiedy dzisiaj wieczorem szedłem na to przyjęcie, spotkałem się z wieloma ludźmi. Ambasador Republiki Południowej Afryki w Ankarze – który jest ambasadorem w Azerbejdżanie – podszedł do mnie, prawdopodobnie jest gdzieś tutaj. Powiedział mi, że pokonał wielką odległość i przybył tu właśnie po to, aby lepiej poznać gospodarkę Azerbejdżanu oraz zająć się problemami inwestycji Republiki Południowej Afryki w Azerbejdżanie, aby zapewnić niezbędną informację swojemu państwu, swojemu rządowi.

Popatrzcie jak zmienił się świat! Cztery lata temu niewiele osób w Azerbejdżanie wiedziało o tym, gdzie znajduje się Republika Południowej Afryki. A teraz, zmiany zachodzące w świecie, z jednej strony zrobiły z Azerbejdżanu niezależne państwo, zaś z innej strony, dziejące się zmiany o tyle zbliżyły kraje ze sobą, że pojęcie odległości nie ma już szczególnego znaczenia.

Jest jeszcze jedna ciekawostka. Sala, w której dzisiaj przeprowadzaliśmy konferencję, była tej samej wielkości. Wszyscy, siedzące teraz przy bankietowym stole, są ludźmi, którzy byli obecni na konferencji, zaczynającej się rano, możliwie, iż jest ich teraz więcej. Każdy tu obecny kieruje się swoimi interesami. Lecz mają wspólny cel: Wszyscy pragną, żeby stosunki gospodarcze jeszcze bardziej się wzmocniły, rozwinęły. Azerbejdżan zaś chce, żeby zwiększyły się inwestycje do naszego kraju. Aby do otwartych drzwi Azerbejdżanu weszli inwestorzy ze wszystkich krajów.

Zainteresowanie dla dzisiejszej konferencji jest o tyle wielkie, że nawet najwybitniejsi działacze sztuki – znany pianista Farchad Badałbiejli i gwiazdy Azerbejdżanu – piosenkarki Fidan i Churaman Gasymowy przybyli tu, żeby uczestniczyć w konferencji i dzisiaj bardzo nas ucieszyli swoimi pieśniami. Zobaczyliście Państwo tylko niewielki przykład azerbejdżańskiej sztuki, kultury. Przyjeżdżając do Azerbejdżanu, zostaniecie Państwo świadkami szerokich możliwości gospodarczych, oraz otrzymacie możliwość zapoznania się z bogatą kulturą i sztuką naszego kraju.

Raz jeszcze zapraszam wszystkich Państwa do Azerbejdżanu.

Możecie Państwo przyjechać do Azerbejdżanu, bądź jako gości bądź w celu prowadzenia działalności gospodarczej w naszym kraju.

Dziękuję wszystkim organizatorom tego wspaniałego przyjęcia, które zgromadziło nas dzisiaj, w tej nadzwyczajnej sali: Instytutowi Adama Smitha i jego kierownikom, firmie „MaсDermott” oraz wszystkim innym firmom i osobom, które uczestniczyły w przygotowaniu imprezy. Wyrażam słowa szacunku i czci ziemi Wielkiej Brytanii, jej wspaniałemu narodowi. Wielka Brytania ma dawną, bogatą historię. Wielka Brytania i jej naród mają niezastąpione zasługi we wspólnym rozwoju ludzkości. Dlatego mówiąc o Wielkiej Brytanii wszyscy zdejmują kapelusze i chylą czoła przed nią za jej zasługi przed ludzkością.

Szanowni Gospodarze, tradycje tego kraju, jego wielka historia są dla nas wszystkich wspaniałym przykładem i wzorem. Dzisiaj pomagacie Państwo krajom zyskującym ostatnio niezależność, w tym Azerbejdżanowi, wytrwać i dążyć prawidłowa drogą gospodarczą.

Za pokój i dobrobyt na ziemi, zdrowe relacje pomiędzy ludźmi i wysoką moralność, za zakończenie krwawych wojen i konfliktów, wzajemnie korzystną współpracę, za biznes i kulturę biznesu, za przyjaźń i braterstwo, za jeszcze większy rozwój gospodarczy w dalszym ciągu pod auspicjami Instytutu Adama Smitha, za Wielką Brytanię i jej mieszkańców, za wszystkich Państwa, drodzy przyjaciele, Panie i Panowie!