Przemówienie Prezydenta Republiki Azerbejdżanu Gejdara Alijewa w czasie uroczystej ceremonii ku czci przyjęcia Republiki Azerbejdżanu do składu członków Rady Europy - Strasburg, 25 stycznia 2001 roku


scotch egg
scotch egg
temp-thumb
temp-thumb

Szanowny Panie Prezesie!

Szanowny Panie Prezesie Komitetu Ministrów!

Szanowny Panie Sekretarz Generalny!

Szanowni uczestnicy ceremonii!

Dziś znajdując się w centrum parlamentaryzmu europejskiego - mieście Strasburgu, w tym majestatycznym pałacu Rady Europy odbywa się wydarzenie mające wyjątkowo ważne znaczenie nie tylko dla Republiki Azerbejdżan, lecz dla całej Europy: Azerbejdżan wchodzi do rodziny państw europejskich. Jest to ważny kamień milowy prowadzący do całkowitej jednolitości Europy, jak w rozumieniu politycznym, tak również w rozumieniu historycznym oraz kulturalnym.

W roku 1991 w związku z rozkładem Związku Radzieckiego Azerbejdżan ogłosił swoją niepodległość państwową.

Azerbejdżan nie tylko w ostatnim dziesięcioleciu, lecz także przez dwa ostatnie stulecia swojej historii, przebywał w stanie ścisłego współdziałania z Europą, nabierał się kultury krajów zachodnich, opierając się o wartości ogólnoludzkie. Będąc usytuowany na styku Wschodu i Zachodu, Europy i Azji, Azerbejdżan stał się centrum skrzyżowania losów historycznych oraz religii i kultury, a także stanowi most dla dwóch kontynentów, dwóch cywilizacji.

Nie będąc oderwany od swoich wschodnich korzeni, naród Azerbejdżanu stworzył unikatową kulturę, opartą o syntezę cywilizacji Zachodu i Wschodu, sprzyjał rozpowszechnieniu postępowych pomysłów Zachodu i Europy na Kaukazie oraz na Bliskim i Środkowym Wschodzie.

Rezultatem ścisłych i ukierunkowanych kontaktów z Europą jest to, że licząc od połowy XIX stulecia na wschodzie muzulmańskim właśnie naród Azerbejdżanu strworzył pierwszą gazetę, odtworzył pierwszą szkołę typu europejskiego, pierwszy teatr, nowe kierunki w literaturze, sztuce oraz w zakresie myśli społecznej, nareszcie w 1918 roku proklamowano pierwsze na Wschodzie świeckie państwo - Demokratyczna Republika Azerbejdżanu.

Dzisiejsze wydarzenie jest wynikiem nie tylko naszego współdziałania w ciągu ostatnich lat w zakresie polityki. Jest owocem dwóchsetletniego historycznego współdziałania Azerbejdżanu z Europą.

W wyniku uzyskania w 1991 roku niepodległości państwowej Azerbejdżan wyraźnie dokonał wyboru drogi do integracji europejskiej, kontynuując orientację na jej wastości humanistyczne oraz demokratyczne. Opierając się o postępowe doświadczenie europejskie, zdążyliśmy osiągnąć wielu rzeczy w ciągu krótkiego okresu historycznego.

Mimo wszystkich trudności szliśmy drogą liberalizacji ekonomiki, budowy państwa prawa, wolnego społeczeństwa cywilnego. Na pierwszy plan wysunęliśmy obronę praw człowieka, dołożyliśmy wysiłków do wybawienia swojego kraju oraz swoich obywateli z ciężkiego dziedzictwa reżymu totalitarnego. Uzyskaliśmy wewnętrzną stabilność, co jest jednym z ważnych warunków do rozwoju demokracji. Dziś stworzyliśmy wielopartyjny system polityczny, zapewniliśmy swobodę słowa, swobodę druku. Uchwaliliśmy nową konstytucję, główna zasada której polega na obronie praw człowieka oraz swobód podstawowych. My pierwsi na Wschodzie zrezygnowaliśmy ze stosowania kary śmierci, przeprowadziliśmy wybory prezydenckie, parlamentarne, municypalne, a także szereg ważnych reform politycznych oraz ekonomicznych.

Lecz niestety mimo wszystkich naszych wysiłków, wstępując do składu członków Rady Europy, mamy nie tylko pozytywne zmiany lecz także określone problemy. Przede wszystkim chodzi o problem Górskiego Karabachu, który dotychczas nie został rozstrzygnięty pomiędzy Azerbejdżanem a Armenią, które obecnie jednocześnie wstępują do składu członków Rady Europy.

Trudności stworzone dla Azerbejdżanu przez ten problem - to przede wszystkim obecność licznej ilości uchodźców przymusowych mają skutek w postaci przesiedleńców wewnętrznych, ciężki ekonomiczny oraz socjalny stan kraju - to wszystko są przeszkodami na drodze rozwoju demokracji, obrony praw człowieka, jak u nas, tak również w całym regionie.

Traktujemy przyjęcie naszego kraju do Rady Europy nie tylko jako wynik przeprowadzonej wspólnej żmudnej pracy, lecz oceniamy to jako przyjacielską rękę wyciągniętą do Azerbejdżanu oraz jego narodu. Dlatego wierzymy, że cały szereg naszych problemów zostanie rozstrzygnięty we wspólnocie eurpejskiej.

W tej chwili przeżywamy naprawdę historyczne wydarzenie. Niedługo flaga Azerbejdżanu zostanie wzniesiona przed budynkiem Rady Europejskiej.

Jeden z trzech kolorów naszej flagi symbolizuje nasze dążenie do nowocześności, przede wszystkim do europeizacji. Jesteśmy szcześliwi, bowiem nasza flaga zajmie zasłużone miejsce oraz będzie rozwijać się wśród flag innych krajów Europy.

Dziękuję za uwagę.